Rama IV
Brhat Pada Somdetch Brhat Paramindra Maha Mongkut Sudhasamuti Dhipaya Bhungsavangsadita Varakrasatri Varakhatya Rakshana Karodama Chaturanta Parama Maha Chakrapati Raja Sangkat Parama Dharmika Maha Rajadhiraja Paramanuradha Bupati Brhat Chom Klao Chao Yu Hua
of Phra Chom Klao beter bekend als Rama IV of koning Mongkut was de 4e koning van de Chakri dynastie in Thailand, hij volgde zijn halfbroer Rama III op na diens dood. Rama IV regeerde van 1851 tot 1868. Hij was geboren op 18 oktober 1804 als de 2e zoon van koning Rama II met de koningin Sri Suriyendra. Koning Rama IV heeft in zijn leven veel veranderd in de Thaise samenleving en hij wordt net als zijn opvolger Rama V tot op de dag van vandaag vereerd. Hij overleed op 1 oktober 1868.
Inhoud |
[bewerk] Jeugd
Tot aan zijn 9e levensjaar woonde prins Mongkut in een oud paleis aan de Thonburi kant van de Menam rivier (Chao Phraya rivier). Hij kreeg een traditionele opleiding in onder andere literatuur en poëzie in zowel het Thai als het Pali. Ook leerde hij geschiedenis, krijgskunde en paardrijden. Op 12 jarige leeftijd werd hij al door zijn vader aangesteld als militaire commandant. Net zoals veel jonge Thais ook tegenwoordig nog doen werd prins Mongkut op 14 jarige leeftijd voor een tijd monnik (7 maanden) en ging in een tempel (Wat Mahathat) wonen. Op 20 jarige leeftijd keerde hij weer terug in het klooster dit keer in de tempel Wat Phra Kaew naast het koninklijk paleis. Hij zou later verhuizen naar een kleinere tempel om zonder afleiding te kunnen studeren.
[bewerk] Als monnik
Slechts twee weken nadat hij tot monnik benoemd was overleed zijn vader koning Rama II en volgde er een opvolgingsraad. Deze besloot toen om prins Mongkut's half broer, prins Chesda Bondindra (Rama III), te kiezen als de nieuwe koning van Siam. Tijdens zijn tijd als monnik leerde Mongkut veel over staatsbestuur. Ook had hij als monnik een kans die hij als prins nooit gehad had, namelijk om mensen met allerlei achtergrond te ontmoeten van landarbeiders tot kooplui zowel Thai als buitenlander. Hij kreeg hierdoor een eerstehands inzicht in het allerdaagse leven voor de mensen in Siam wat geen enkele koning gehad had of zou krijgen. Hij reisde blootvoets (monniken mogen geen bezittingen hebben) door het hele land en sprak met vele mensen. Ook sprak hij met buitenlanders waardoor hij een inzicht kreeg in hun denken en ook in hun technologie. Ook leerde hij in deze tijd veel buitenlandse talen, waaronder het Engels en het Latijn. Hij zou 27 jaar monnik blijven.
[bewerk] Betekenis van Mongkut
In een briefwisseling met een vriend in de Verenigde Staten omschreef prins Mongkut zijn naam en titel. Chao komt overeen met heer of het Latijnse Dominus. Fah betekent de lucht maar voor de naam van een persoon betekent het zo hoog als de lucht. Mongkut betekent kroon. De naam Chao Fah Mongkut wordt dus: De hoge prins van de kroon. Na zijn kroning werd zijn naam verandert in Phra Chom Klao, maar in het buitenland zou hij altijd bekend blijven onder de naam koning Mongkut.
[bewerk] Als koning
Na de dood van zijn halfbroer volgde er opnieuw een opvolgingsraad, deze besloot om Mongkut aan te wijzen als de nieuwe koning. Om onrust in het land te voorkomen accepteerde hij deze benoeming en verliet het monnikschap. Vlak na zijn kroning koos hij zijn broer prins Chatumani als onderkoning. Hiermee herstelde hij een traditie uit de tijd van koning Naresuan van Ayutthaya. Prins Chatumani werd bekend als koning Pinklao en hij bemoeide zich voornamelijk met de nationale defensie. Ook begon koning Mongkut na zijn aanstelling als koning onmiddellijk een aantal westerse hervormingen. Hij liet ook vele wegen aanleggen en kanalen graven. De eerste pers voor het drukken van boeken in het Thai werd door hem geïnstalleerd. Ook nam hij wetten aan om de rechten van kinderen en vrouwen te vergroten.In 1867 gaf hij het beeld de Pha Bang terug aan Luang Prabang.
Één van de konings grote passies was de astronomie, zo berekende hij correct de tijd en plaats van een zonsverduistering op 18 augustus 1868 en hij gaf de plaats aan waar het het best geobserveerd kon worden. Een dorpje in de hedendaagse provincie Prachuap Khiri Khan. De koning nodigde veel andere geleerden uit om te komen, de Fransen stuurden zelfs een hele groep. De koning had een paviljoen laten bouwen voor de observatie en dit zou ironisch genoeg tot zijn dood leidden. Het paviljoen was gebouwd in een moerasachtig gebied met veel muskieten. De koning liep malaria op en stierf twee maanden later in de nacht van zijn 64e verjaardag op 18 oktober 1868.
[bewerk] Engelse les en religie
Koning Mongkut wilde graag dat leden van zijn hof net als hem de Engelse taal machtig zouden worden. In 1851 liet de koning een brief sturen naar twee missionarissen, dr. Bradley en dr. Jones, waarin hij die wens tot uiting bracht. De missionarissen besloten hun vrouwen en een derde aan te wijzen om de vrouwen van het hof Engelse les te geven. De lessen begonnen op 13 augustus 1851 en al spoedig volgden 30 vrouwen de klassen, maar deze werden na 3 jaar gestopt. De reden was dat de vrouwen alleen les gaven vanuit religueze teksten uit de bijbel en probeerden de vrouwen van het hof te bekeren tot het christendom. Ook was er onrust ontstaan in het hof omdat de Engels leerlinges verteld werd dat ze in zonde leefden omdat ze vaak één van de meerdere vrouwen van één man waren. Volgens overlevering zou de koning gezegd hebben tegen één van zijn missionarisvrienden dat: Wat je ons leert om te doen is bewonderingswaardig, maar wat je ons leert om te geloven is onzin. De koning was nog steeds vastbesloten dat de mensen aan zijn hof zouden leren om Engels te spreken. Hij zond een brief aan zijn consul in Singapore om een Engels leraar te contracteren op de voorwaarde dat er geen religueze zaken besproken zouden worden. Zo kwam in 1862 Anna Leonowens naar Bangkok om voor 4 jaar les te geven, zij is bekend geworden door het boek Anna en de koning van Siam.
[bewerk] Opvolging
In 1860 trouwde koning Mongkut met prinses Anumara (Numan), een kleindochter van koning Anouvong van het koninkrijk Vientianne. Koning Mongkut werd opgevolgd door zijn zoon prins Chulalongkorn die bekend zou worden als koning Rama V.
