Radio Audizioni Italiane
RAI (Radiotelevisione Italiana) is de Italiaanse publieke omroep. RAI heeft drie landelijke voor iedereen te ontvangen televisiezenders en drie nationale radiostations. Dit zijn Rai Uno, Rai Due en Rai Tre, resp Rai Radio 1, Rai Radio 2 en Rai Radio 3. Verder heeft de omroep in haar aanbod vele digitale kanalen die via de verschillende infrastructuren (digitale ether, digitale satelliet, glasvezel e.d.) worden verspreid. De Rai is een van de grotere Europese publieke omroep met een miljardenomzet, een van de grotere Italiaanse fictie en film-producenten (Rai Fiction/Rai Cinema), actief met internet (zowel met journalistieke en amuserende content als met programma's op aanvraag via Rai Click), alsmede een zendernetwerkbedrijf (Rai Way), een educatieve tak (Rai Educational), archieven (Rai Teche), een internationale tak (Rai International), een culturele tak (Rai per la Cultura) een orkest, reclameverkoopafdeling (Spira), organisator van de bekende Prix Italia alsmede boeken- en muziekuitgever (resp. Rai Eri en CD Rai), een technisch-experimenterende tak (Rai CRITT) en een verkooptak van eigen produkties (Made in Rai en Rai Trade).
In 1954 zond de staatsomroep zijn eerste televisieprogramma uit. 20 jaar later was de televisie het voornaamste informatiemiddel geworden. In eerste instantie viel de RAI onder de verantwoordelijkheid van het Ministerie van Staatsbedrijven, omdat het een onderdeel was van de staatsindustriële holding IRI. De grootste regeringspartij DC, had zodoende de informatieverstrekking in handen.
Onder Ettore Bernabei, directeur van 1959 tot 1974 bleef de RAI onder invloed van de Christen-Democraten. Er werd alleen tegenwicht geboden door de lokale "vrije radio’s". In die periode begon ook de massale arbeidsonrust op te treden en dit liet ook de RAI niet ongemoeid. Dit resulteerde in 1969 tot een demonstratie van honderdduizend leden van de metaalbond FIOM, die meer aandacht voor arbeidsvraagstukken eisten. In 1973 stelden de drie vakcentrales CGIL, CISL en UIL een plan op voor een ‘democratische bedrijfsvoering van de RAI’. Twee jaar later leidde dit tot hervorming van de RAI. De staatsomroep staat sindsdien niet meer onder controle van de regering maar van een parlementaire commissie van toezicht. Deze parlementaire controle had democratisering moeten brengen maar het ontaardde in lottizzazione, de verkaveling van functies onder politieke partijen. Na de hervorming werd er binnen de RAI een verdeling gemaakt.Raiuno bleef christen democratisch, Raidue kwam in linkse handen. Raitre kwam in handen van PDS.
In West-Europa heeft geen enkele publieke omroep zo’n groot marktaandeel als de RAI in Italië: 44,29 procent op prime time tegen 31 procent voor Nederlandse publieke zenders, en 42,81 procent voor de commerciële Mediaset-zenders van Silvio Berlusconi. Verder zendt de RAI meer uren uit dan welke Europese zusteromroep ook: 24.024 uur per jaar. Een Italiaans huishouden moet jaarlijks 99,60 euro aan omroepbijdrage betalen. Een eis waaraan overigens 22 procent van het totaal aantal kijkers niet voldoet. Deze omroepbijdrage is goed voor 38 procent van de omzet van de RAI. Reclame draagt voor 51 procent bij en de rest van de inkomsten komt uit onder meer de verkoop van rechten. In totaal hadden alle RAI-onderdelen samen in 2004 een omzet van 2,8 miljard euro.
Inhoud |
[bewerk] Geschiedenis
Op 6 oktober 1924 begon de naamloze vennootschap URI (Unione Radiofonica Italiana) met regelmatige radio-uitzendingen vanuit Rome. Daarmee startte de eerste reguliere omroepdienst in Italië. De URI was in handen van een aantal industriële ondernemingen en had als enige een uitzendvergunning verkregen. In 1928 vond er een reorganisatie plaats waarbij de naam van de URI werd veranderd in EIAR (Ente Italiano Audizioni Radiofoniche) en de fascisten, die daarvoor aan de macht waren gekomen, hun greep op de radio versterkten. Geleidelijk aan breidde het aantal zenders uit. Bijna heel Italië kon radioprogramma’s van de EIAR ontvangen toen er in 1932 radiozenders in Bari, Milaan en Florence in gebruik werden genomen. In vergelijking met andere Europese landen was dat traag, de redenen daarvoor waren de slechte economische situatie en de fascisten die pas na een tijd de mogelijkheden van de radio (voor voornamelijk propaganda) zagen. Maar de overheid experimenteerde wel toen al met televisie-uitzendingen.
Na de val van het fascisme werd de Italiaanse omroep in 1944 omgedoopt in de RAI (Radio Audizioni Italiane) en twee jaar later kwamen er twee zendernetten, rood en blauw. Door de naderende komst van televisie en de voor de RAI onzekere naoorlogse situatie, kwam een meerderheid van de aandelen van de RAI in handen van de staat en verstrekte de overheid aan de RAI een concessie voor twintig jaar, waarmee de staatsomroep het exclusieve recht kreeg om omroepprogramma’s uit te zenden. In 1954 werd de naam dan ook gewijzigd in RAI-Radiotelevisione Italiana. Op 3 januari 1954 begon het televisietijdperk in Italië, toen begon de RAI met regelmatige uitzendingen en in 1961 kwam er een tweede televisieprogramma. Eerst waren er alleen avonduitzendingen, maar na verloop van tijd begon de Italiaanse omroep ook met regelmatige middaguitzendingen.
[bewerk] Satellietkanalen van RAI
- Rai Uno
- Rai Due
- Rai Tre
- Rai News 24
- Rai Edu 1 (Rai Educational)
- Rai Edu 2 (Rai Educational)
- Rai Doc
- Rai Futura
- Rai Med
- Rai Nettuno Sat1
- Rai Nettuno Sat2
- Rai Sport Satellite
- Rai Utile
- Rai International (voor buiten Europa)
- RaiSat Extra (alleen via aanbod Sky Italia beschikbaar)
- RaiSat Premium (alleen via aanbod Sky Italia beschikbaar)
- RaiSat Cinema (alleen via aanbod Sky Italia beschikbaar)
- RaiSat Gambero Rosso (alleen via aanbod Sky Italia beschikbaar)
- RaiSat Smash (alleen via aanbod Sky Italia beschikbaar)
- RaiSat Yoyo (alleen via aanbod Sky Italia beschikbaar)
[bewerk] Radiokanalen van RAI
- Rai Radio 1
- Rai Radio 2
- Rai Radio 3
- GR Parlamento
- Isoradio
- FD Auditorium (FD 5 Canale)
- FD 4 Canale (Filomusic/FD Leggera)
- Rai International Radio
- Rai Sender Bozen (Duitstalige Rai-radiozender voor Bolzano/Bozen)
[bewerk] Nieuws
- TG 1 (inclusief UnoMattina en TV7)(nieuws van Rai Uno)
- TG 2 (het nieuws van Rai Due)
- TG 3 (inclusief Primo Piano)(het nieuws van Rai Tre)
- TG R (TG Regionale, inclusief 'Meditteraneo en TG Leonardo op Rai Tre))
- GT Ragazzi (jeugdjournaal op Rai Tre)
- RaiNews24
- GR1 (Giornale Radio 1, nieuws Rai Radio 1)
- GR2 (Giornale Radio 2, nieuws Rai Radio 2)
- GR3 (Giornale Radio 3, nieuws Rai Radio 3)
- GR Sport (Giornale Radio Sport)
- GR Regione (Giornale Radio Regione)
- Tagesschau (Duitstalig nieuws vanuit en voor Zuid-Tirol)
- Meteo Uno / TG2 Meteo / Meteo TG3 / Meteo RaiNews24
- GR Meteo (weerbericht op de radio)
- Rai Sport
