Pragmatische paradox
In de taalfilosofie is een pragmatische paradox een tegenspraak tussen de inhoud van een uitspraak en de pragmatische implicaties daarvan. Een pragmatische paradox is geen taalkundige tegenspraak, maar is onmogelijk in de praktijk uit te voeren doordat hij alleen uitgevoerd kan worden door hem niet uit te voeren.
Een pragmatische paradox wordt ook wel met het engelse "double bind" aangeduid.
Voorbeelden:
- Een bord met de tekst: "Negeer dit bord."
- De mededeling: "Je moet niet naar mij luisteren."
- Het bevel: "Wees spontaan."
Iemand die het bovenstaande bord probeert te negeren, trekt zich daardoor iets van het bord aan en kan het onmogelijk nog negeren. Op zich is het uitvoeren van de opdracht niet onmogelijk (het is heel goed mogelijk het bord te negeren), maar juist door te proberen het bord te negeren kan dat niet meer.
[bewerk] Zie ook:
| Dit artikel is een beginnetje over filosofie. U wordt uitgenodigd op bewerk te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen. |  |
