Pink Anderson
Pink Anderson (Laurens (South Carolina), 12 februari 1900 - Spartanburg, 12 oktober 1974) was een Amerikaans blueszanger en gitarist.
Anderson groeide op in Spartanburg, en in 1914 werkte hij met Dr. Kerr, waar hij het publiek moest amuseren en bezighouden, terwijl Kerr probeerde een middeltje te verkopen waaraan hij genezende werking toeschreef. Enkele jaren later leerde Anderson Simmy Dooley kennen, die hem de blues leerde zingen. In periodes dat hij niet met Dr. Kerr werkte, speelde Anderson met Dooley in de regio rondom Spartanburg.
Dr. Kerr stopte met werken in 1945, en Anderson bleef in zijn geboorteregio actief als zanger, waarbij hij zichzelf begeleidde op gitaar en mondharmonica. Tot 1957 bleef hij optreden, tot hij wegens hartklachten gedwongen werd te stoppen. In zijn carrière nam Anderson enkele platen op, en werkte mee aan de film The Bluesmen (1963).
Anderson's zoon Alvin is ook blueszanger onder de naam Little Pink Anderson, en treedt op met werk van zijn vader.
[bewerk] Discografie
- 1961 American Street Songs
- 1961 Vol. 1 Carolina Bluesman
- 1962 Carolina Medicine Show Hokum & Blues
- 1962 Vol. 2 Medicine Show Man
- 1963 Ballad & Folksinger, Vol. 3
[bewerk] Trivia
Toen Syd Barrett in 1965 een nieuwe naam moest verzinnen voor zijn band, koos hij voor The Pink Floyd Sound (later afgekort tot Pink Floyd. Barrett gebruikte hiervoor de namen van Pink Anderson en Floyd Council. Naar verluidt was Barrett in het bezit van een LP van Anderson.
