Pazeh (taal)
|
Pazeh |
|
| Onderdeel van | Paiwanische talen |
| Aantal onderdelen van die familie | 17 |
| Landen | Taiwan |
| Aantal landen | 1 |
| Werelddelen | Azië |
| Sprekers | 0 à 1 |
| Dialecten | Kahabu, Pazeh, Ailaans |
| Aantal dialecten | 3 |
| SIL-code | PZH |
| ISO 639-2 | map |
Pazeh, ook Pazzehe, Pazehe, Pazex, Pazeh-Kahabu, Shekhoaans, Sek-Hwaans of Lekwhaans, is een uitgestorven Paiwanische taal die net zoals de andere Paiwanische en ook Formosaanse talen uitsluitend op Taiwan werd gesproken. De taal is later samengesmolten met het Kulun tot het Kulon-Pazeh.
Pazeh is zo goed als uitgestorven en in de 20e eeuw werd het nog gesproken ten westen van het Atayal-taalgebied (Taiwan), rond de plaatsen Cho-lan, T'aichung en Tung-shih, in het noorden van 24° N. Rond het kleine en quasi cirkelvormige Pazeh-taalgebied, dat circa 30 km van de westkust van het eiland ligt, wordt Min Nan-Chinees gesproken. Het is overigens dan ook deze taal die anno vooral in het oude Pazeh-taalgebied wordt gesproken. Ondanks zijn kleine aantal sprekers kende het Pazeh nog een drietal dialecten in de 20e eeuw. In 1990 werd het Pazeh, vooral het dialect Kahabu, nog door enkele oude mensen gesproken. In 1930 werd het nog door iedereen in het gebied thuis gesproken, nu nog door bijna niemand. Een bron op internet zegt dat er, in 2000, maar één Pazehsprekende meer is ter wereld, een 89-jarige Taiwanese vrouw.
Voor andere betekenissen van Pazeh, zie Pazeh
[bewerk] Literatuur
Over de Pazeh-taal zijn volgende boeken gemaakt:
- The Pazeh-Kahabu Language, R. Ferrell; 1968
- The Case-Marking Systems of the Four Less-Known Formosan Languages, Li Jen-kuei; 1978
- Pazeh, Shigeru Tsuchida; 1993
- Notes on Pazeh Phonology and Morphology, Robert Blust; 1990
| Bron(nen): |
