Paul Ehrlich
Paul Ehrlich (14 maart 1854 – 20 augustus 1915) was Duits Chemicus en Medicus. Zijn bekendste verdienste was het ontwikkelen van het 'chemotherapeuticum' (antibioticum) Salvarsan.
Ehrlich studeerde Medicijnen aan de Universiteit van Leipzig.
Eigenlijk was hij op zoek naar een medicijn tegen slaapziekte, en werkte daartoe een lange lijst giftge stoffen af, maar stof nummer 606 (diaminodioxyarsenobenzol) bleek vooral effectief tegen de verwekker van Syfilis, zonder al te vervelende bijwerkingen voor de zieke.
Zijn tijdgenoot Alexander Fleming paste het nieuwe medicijn intraveneus toe, wat in die tijd nieuw was, en naar bleek ook de meest effectieve manier van toediening.
In 1908 ontving Ehrlich de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde, samen met Elie Metchnikoff, voor hun (verschillende) bijdragen aan het begrijpen van de immuunrespons.
| Winnaars van de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde (1901-1925) |
|
1901: Behring | 1902: Ross | 1903: Finsen | 1904: Pavlov | 1905: Koch | 1906: Golgi, Ramón y Cajal | 1907: Laveran | 1908: Mechnikov, Ehrlich | 1909: Kocher | 1910: Kossel | 1911: Gullstrand | 1912: Carrel | 1913: Bárány | 1919: Bordet | 1920: Krogh | 1922: Hill, Meyerhof | 1923: Banting, Macleod | 1924: Einthoven |
