Noni Lichtveld

Noni Lichtveld (Abcoude, 3 mei 1929) is een Nederlandse illustratrice en schrijfster van Surinaamse afkomst: zij is een dochter van Lou Lichtveld, de schrijver Albert Helman.

Na de Rietveld Academie verzorgde zij de decors voor vrijwel alle Nederlandse toneelgezelschappen en werkte zij met theatergrootheden als Sjarov, Cees Laseur, Erwin Piscator, Karl Guttmann en Sonia Gaskell. Zij publiceerde drie boeken met Anansitori: Anansi. De spin weeft zich een web om de wereld (1984), Anansi en die andere beesten (1985) en Anansi tussen god en duivel (1997), en het orale “kettingverhaal” Mijn pijl bleef in de kankantri (1993). Zij illustreerde boeken van o.m. Edgar Cairo, M.Th. Hijlaard en Johan Ferrier. In 1988 ontving zij samen samen met Gerda Havertong de E. du Perronprijs voor de instandhouding en verspreiding van het Anansi-verhaal. Een nieuwe Anansitori publiceerde zij in Verhalen van Surinaamse schrijvers (l989). Haar werk werd vertaald in het Duits en het Engels.

[bewerk] Over Noni Lichtveld

• Michiel van Kempen, Een geschiedenis van de Surinaamse literatuur. Breda: De Geus, 2003, deel I, pp. 151-152, dl. II, pp. 711-712.

[bewerk] Zie ook

• Lijst van Surinaamse kunstenaars
• Surinaamse literatuur

Bron(nen):

Dit artikel is – met toestemming van de auteur – gebaseerd op een lemma uit Michiel van Kempen, Surinaamse schrijvers en dichters (Amsterdam: De Arbeiderspers, 1989).