Nicolas de Largillière
Nicolas de Largillière (Parijs, 20 oktober 1656 - aldaar, 20 maart 1746) was een barokschilder uit de Franse school.
[bewerk] Biografie
Hij is de zoon van een Parijse handelaar. Op 3-jarige leeftijd verhuist het gezin naar Antwerpen waar hij in het atelier van Antoine Goubeau werkt vanaf 1668; hij moet dus een mondje Nederlands machtig geweest zijn.In 1674 treed hij toe tot de bekende Sint-Lucasgild van Antwerpen.
Voordat hij naar Frankrijk teruggaat, passeert hij langs het Britse Hof. In Frankrijk is hij een veel gevraagd schilder van de adel, die veel portretten en ex-voto's bij hem bestellen. In 1699 huwt hij Marguerite-Élisabeth Forest, die hem 2 dochters en een zoon schenkt. Dankzij zijn talent kan hij langzaam zijn weg banen aan de Koninklijke Academie voor schilder- en beeldhouwkunst, waar hij sinds 30 maart 1686 lid is, in 1736 wordt hij er directeur.
Nadat hij in 1743 op pensioen is gegaan, sterft hij op 90-jarige leeftijd.
Hij is een schoolvoorbeeld van Franse barok schilderkunst en past zo in het rijtje naast Charles Le Brun en Hyacinthe Rigaud. Hij schilderde landschappen en stillevens maar was een meester in de portretschilderkunst. Vooral zijn coloriet en composities zijn zeer mooi.
[bewerk] Oeuvre
- La Famille Stoppa, (1685), musée de l'Hôtel-Dieu, Château-Thierry
- Portrait de Charles Le Brun, (1686), musée du Louvre, Parijs
- La belle Strasbourgeoise, (c.1703), musée des Beaux-Arts de Strasbourg
- Zelfportret in schilderkledij, (1707), verkocht voor 514 250 € in 2004.
- Zelfportret, (1711), musée du Château de Versailles
- Portret van de gravin de Noirmont gekleed als Diana, (1715), privé-collectie.
