Manu
Manu is een figuur uit de Satapatha Brahmana, een wereldlijk aanhangsel van de Veda van India.
Manu is de Noach van het zondvloedverhaal van India. Het opvallende aan deze versie van het zondvloed verhaal is dat er geen enkele godheid aan te pas komt. Ook de verdorvenheid der mensheid en de redding van alle diersoorten ontbreken.
- Op een dag waste Manu zijn handen en ving daarbij per ongeluk een klein visje. Het visje sprak hem aan en zei: voed mij op, later zal ik je leven redden. Het visje was namelijk bang door de grotere vissen verorberd te worden. Manu bracht het visje groot, eerst in een pot, daarna in een poel en tenslotte in de zee.
- Op een dag waarschuwde de inmiddels grote vis Manu dat er een grote vloed ophanden was en dat hij een boot moest bouwen. En inderdaad begonnen de wateren te rijzen op de tijd die de vis aangegeven had. Manu scheepte zich in en maakt het schip vast aan de hoorn (vin?) van de vis die hem naar de bergen in het noorden toe trok. Daar kon Manu aan land gaan en maakte er zijn schip aan een boom op de berghelling vast. Toen de wateren, die alle andere mensen en zelfs de drie hemelen verzwolgen hadden, eenmaal gedaald waren, kwam hij van de berg af, die daarom Manoravataranam ofwel Manu's afdaling genoemd wordt.
