Maceo Parker
Maceo Parker (14 februari 1943) is een Amerikaanse funk-, soul- en jazzsaxofonist. Hij is het meest bekend door zijn samenwerking met James Brown.
[bewerk] Biografie
Hij werd geboren in Kinston, in de staat North Carolina en kwam uit een muzikale familie. Zijn vader zong in de kerk en allebei zijn broers zijn ook muzikanten geworden (drums en trombone). Samen met zijn broer Melvin kwam hij in 1964 in de band van James Brown terecht. Hierover schrijft Brown in zijn autobiografie dat hij oorspronkelijk alleen Melvin als zijn drummer wilde, echter dat hij als onderdeel van de overeenkomst er mee instemde om ook Maceo in zijn band te laten. Maceo wordt door kenners meestal gezien als James Brown zijn beste saxofoonspeler ooit, die een belangrijke invloed heeft gehad op het geluid van Brown zijn muziek.
Maceo, Melvin en enkele andere bandleden van James Brown verlieten de band om een nieuwe band op te richten, genaamd Maceo & All the Kings Men. Deze band toerde voor twee jaar, voordat Maceo Parker in 1973 terugkeerde in Brown zijn band. In 1975 verliet Maceo en enkele bandleden van James Brown, inclusief Fred Wesley, voor de tweede maal, om deze keer zich aan te sluiten bij het p-funk-collectief van George Clinton, genaamd Parliament.
Tussen 1984 en 1988 zat Maceo voor de laatste keer in de band van James Brown. Daarna, in de jaren negentig lanceerde hij een succesvolle solocarrière en bracht hij vele soloalbums uit (zie discografie). Daarnaast speelde hij zo'n 250 keer per jaar live. Vanaf 1999 speelt hij mee op enkele albums van Prince. Tevens is hij tussen 2001 en 2005 lid van Prince zijn band, de New Power Generation, waarmee hij twee tournees afwerkte.
[bewerk] Discografie
- Doing Their Own Thing - 1970
- Us People - 1974
- Funky Music Machine - 1975
- For All the King's Men'' - 1989
- Roots Revisited - 1990
- Mo' Roots - 1991
- Life on Planet Groove - 1992
- Southern Exposure - 1993
- Maceo (Soundtrack) - 1994
- Funk Overload - 1998
- dial: MACEO - 2000
- Made By Maceo - 2003
- School's In! - 2005
