Luc Versteylen
Luc Versteylen (Borgerhout, 1927) is een Vlaamse pater Jezuïet en stichter van de groene beweging Agalev.
In zijn jeugd was Luc Versteylen lid van het Verdinaso, iets wat hij onlangs bekende op het politieke forum Politics.be. Versteylen werd tot priester gewijd in 1959 en was leraar in het Xaveriuscollege in Borgerhout. Hij stichtte een plaats van christelijke inspiratie en bezinning in de brouwerij van Viersel, genaamd Leven in de Brouwerij.
Hij begon met de groene beweging "Anders Gaan Leven", die vanaf 1977 onder de afkorting Agalev aan verkiezingen ging meedoen. Later distantieerde hij zich meer en meer van de partij Agalev, omdat die -aldus Versteylen- :
- te veel een machtspartij werd,
- langzaam de basisbeginselen van stilte, saamhorigheid en soberheid verloochende,
- zich exclusief op het linkse segment van het politieke spectrum ging richten, na de toetreding van enige communisten, daaronder leden van de vroegere KPB.
Sindsdien heeft Versteylen altijd harde kritiek gehad op Agalev. Zo noemde hij Mieke Vogels ooit een Agalevster, maar geen groene. Ook betreurde hij het uitrangeren van Hugo Van Dienderen, naar zijn mening een "echte groene". Op die manier deed hij hetzelfde als zijn tegenstanders, namelijk het zich exclusief toe-eigenen van de definitie van groen.
Ook het in de regering blijven van Agalev na de beslissing om het polderdorp Doel te doen verdwijnen, kon bij Versteylen op weinig begrip rekenen.
Versteylen richtte in de jaren '90 Helaba op, een nieuwe beweging gebaseerd op de waarden saamhorigheid, soberheid en stilte. Hij speelde ook een rol in de aanleg van het Witte Kinderbos.
Versteylen kreeg in 1995 de Prijs voor ethiek en verdraagzaamheid in de politiek en in 1998 de Humanitasprijs.
