Kolencentrale
Een kolencentrale is een thermische elektriciteitscentrale die gestookt wordt met steenkool. Kolencentrales worden, vanwege de hoge CO2-uitstoot, gezien als de voor het milieu meest schadelijke vorm van energiewinning.
[bewerk] Werking stoomcircuit
Bij conventionele centrales, zoals de meeste kolengestookte centrales, wordt water onder een hoge druk (ongeveer 240 bar) in de stoomketel gepompt, en door middel van het opstoken van zeer fijn vermalen kool (poederkool) verhit. Het water wordt trapsgewijs verhit in een aantal verschillende delen van de stoomketel tot deze oververhitte stoom is geworden, met een temperatuur van ongeveer 540 graden Celsiusen een druk van 180 bar. Als de stoom uit de stoomketel komt wordt deze door een meertrapsstoomturbine geleid, waar de druk en temperatuur flink afnemen.
De energie in de stoom wordt omgezet in rotatie-energie waarmee een generator aangedreven kan worden. De stoom die uit de hogedruk-stoomturbine komt wordt nogmaals door de stoomketel geleid om de energieinhoud weer te verhogen, en vervolgens in de midden- en lagedruk stoomturbines verder te expanderen en rotatie-energie te leveren. Als de stoom volledig geëxpandeerd is, wordt deze door een condensor geleid; hier wordt de rest aan stoom weer gecondenseerd tot water, zodat de voedingwaterpomp de druk weer op kan voeren en het water weer de stoomketel in kan.
[bewerk] Werking brandstofcircuit
Bij een kolencentrale wordt steenkool gestookt. Omdat deze kool wereldwijd verschilt van samenstelling, worden de verschillende soorten kolen gemengd, zodat aan bepaalde standaarden kan worden voldaan. Op deze manier kan bijvoorbeeld een partij goedkope kolen met een hoog zwavelgehalte worden gemengd met een partij duurdere kolen met een laag zwavelgehalte, zodat in totaal goedkoper gestookt kan worden, terwijl toch aan emissienormen kan worden voldaan.
De losse partijen kolen worden in de buitenlucht opgeslagen op het kolenpark en gemengd op het mengveld. Vanuit het mengveld worden de kolen getransporteerd naar de kolenbunkers, dit is de werkvoorraad kolen, die in de centrale zelf wordt opgeslagen. Vanuit de kolenbunkers worden de kolen in de poederkoolmolen geleid en heel fijn vermalen. De poederkool wordt met lucht getransporteerd naar de branders in de stoomketel, waar onder een overmaat aan lucht de kolen verbrand worden.
Doordat in de kolen ook onbrandbare stoffen voorkomen, blijft er in de stoomketel wat as achter en wordt er ook een hoop as meegevoerd met de afgevoerde rookgassen. De as die in de stoomketel achterblijft, wordt afgevoerd en de as uit de rookgassen wordt met een elektrostatisch vliegasfilter afgevangen.
De rookgassen bevatten ook stikstofoxiden; deze worden verminderd door middel van reductie met een katalysator (SCR). Doordat steenkool zwavel bevat, komt er bij de verbranding ook zwaveldioxide vrij; deze wordt afgevangen in de Rookgas Ontzwavelings Installatie (ROI).
Naast dit alles bevat het rookgaskanaal ook nog een luchtvoorwarmer (LUVO), waar de warmte van de rookgassen wordt overgedragen aan de lucht die voor het verbranden van de kolen wordt gebruikt, waardoor het rendement verhoogd wordt.
