Kanaaleilanden
| Kanaaleilanden | |
 |
|
| Basisgegevens | |
| Locatie | het Kanaal |
| Eilandengroep | |
| Coördinaten | |
| Land | {{{land}}} |
| Hoofdplaats | {{{hoofdplaats}}} |
| Oppervlakte | 195 km² |
| Omtrek | |
| Inwonertal | ca. 150.000 |
| Landgebruik | |
| Overig | |
De Kanaaleilanden zijn een groep eilanden in het Kanaal vlak voor de Franse (Normandische) kust en behoren tot het Britse Gemenebest. De totale oppervlakte bedraagt 195 km² en het inwonertal is ongeveer 150.000.
Het zijn:
Een aantal kleine eilanden is privébezit.
De eilanden behoren niet tot het Verenigd Koninkrijk, maar zijn (net als het eiland Man) autonome bezittingen van de Britse Kroon. Ze zijn zelfstandige leden van het Britse Gemenebest en geassocieerd lid van de Europese Unie.
Bestuurlijk vallen ze uiteen in twee baljuwschappen: Jersey (Bailiwick of Jersey), het grootste eiland, en Guernsey (Bailiwick of Guernsey), dat alle andere eilanden omvat.
Historisch zijn ze het laatste overblijfsel van het hertogdom Normandië, waarvan de Britse Kroon de gebieden op het vasteland al eeuwen geleden aan Frankrijk verloor. De Koningin van Engeland is er staatshoofd in haar hoedanigheid van Hertogin van Normandië.
Vanwege het gunstige belastingklimaat zijn met name Jersey en Guernsey een 'toevluchtsoord' voor rijke mensen en vestigingsplaats van bedrijven geworden.
[bewerk] Geschiedenis
De kanaaleilanden zijn de laatste overblijfselen van het middeleeuwse hertogdom Normandië dat grond bezat in zowel Frankrijk als Engeland. De kanaaleilanden bleven tot 933 politiek verbonden aan Bretagne toen Willem I, hertog van Normandië, het schiereiland Cotentin en de eilanden aan zijn gebied toevoegde.
In 1066 versloeg hertog Willem de Veroveraar van Normandië de Engelse koning Harold tijdens de Slag bij Hastings en werd koning Willem I van Engeland.
Hij bleef echter zijn Franse bezittingen besturen als onafhankelijke entiteit. De eilanden bleven onderdeel van het graafschap Normandië tot 1204 toen koning Filips August van Frankrijk het graafschap veroverde op koning Jan zonder Land van Engeland. De eilanden bleven echter persoonlijk eigendom van de Engelse koning en werden omschreven als bijzonder bezit van de kroon.
Vanaf 1204 veranderden de eilanden van een vredig oord in een brandpunt van de strijd tussen Engeland en Frankrijk. Het fort Mont Orgueil werd rond die tijd gebouwd om dienst te doen als militaire basis.
Tijdens de Honderdjarige Oorlog werd de eilandengroep meermaals aangevallen en rond 1380 zelfs enkele jaren bezet door de Fransen.
Vanwege het economische belang voor de Engelse Kroon slaagden de eilanders er in speciale privileges voor zichzelf te bedingen.
Gedurende de Rozenoorlog werd het eiland van 1461 tot 1468 bezet door Frankrijk voordat Sir Richard Harliston het terugbracht onder de Engelse koning.
De kanaaleilanden waren het enige Britse grondgebied dat tijdens de Tweede Wereldoorlog door Duitse troepen werd bezet.
Tot in de 19e eeuw overheerste op de Kanaaleilanden nog het Frans (en het Normandische dialect daarvan). In de 20e eeuw werd dit echter meer en meer door het Engels verdrongen.
De Franse schrijver Victor Hugo (die in ballingschap op de Kanaaleilanden gewoond heeft: 1852 - 1855 op Jersey en 1855 - 1870 op Guernsey) schreef de volgende lofzang over de Kanaaleilanden: "Le pays est beau, le peuple est bon, l'histoire est fière. Le côté sauvage est majestueux".
