Johan George I van Saksen
| 1585-1656 |
Standbeeld van Johan George I in Johanngeorgenstadt
|
| Keurvorst van Saksen |
|
|
|
|
Johan George I van Saksen (1585 - Dresden, 1656) was een zoon van keurvorst Christiaan I van Saksen en Sophie van Brandenburg. In 1611 volgde hij zijn kinderloos overleden broer Christiaan op als keurvorst van Saksen. De tegenstellingen tussen protestanten en katholieken in Duitsland waren bij het begin zijn regering ten top gedreven. De politiek van Saksen bleef er echter een van vergelijk. Zo weigerde hij ook de hem aangeboden koningskroon van Bohemen, omdat dit hem tegen keizer Ferdinand II zou opzetten. In de eerste jaren van de dertigjarige oorlog bleef hij neutraal. Pas na de plundertochten in zijn land door de Katholieke Liga, sloot hij zich aan bij Gustaaf Adolf en na de slag van Breitenfeld werd zijn land bevrijd van de vijand. Na de veldslagen van Lützen in 1632 en Nördlingen in 1634, viel hij het protestantse kamp af, en sloot hij met keizer, na besprekingen in Eilenburg en Pyrna, de Vrede van Praag, waarbij het beleend werd met Lausitz. Hij verbond zich met keizer Ferdinand II om de Fransen en Zweden uit zijn land te verdrijven. Hierop brandde de strijd los tussen de Zweden aan de ene kant en de Saksische en keizerlijke troepen, aan de andere kant. Met de wapenstilstand van Kötzchenbroda in 1645 werd een einde gemaakt aan de ergste vijandelijkheden in Saksen en bij de Vrede van Westfalen, consolideerde Saksen de verworvenheden van de Vrede van Praag. Met de standen lag Johan George in onmin, vooral wegens de grote schulden die gemaakt waren voor de oorlogsverrichtingen. Johan George I was gehuwd met Magdalena Sybilla van Brandenburg (-1659), dochter van markgraaf Albrecht Frederik van Pruisen, en was vader van:
