Jean-Michel Saive
Jean-Michel Saive (Luik, 17 november 1969) is een succesvol Belgische tafeltennisser. Vanaf 1985 tot in de 21ste eeuw was hij onafgebroken de beste speler in België, van 1994 tot 1996 stond hij het hoogst in de internationale ranking. Hij wordt soms met de koosnaam Jean-Mi genoemd.
[bewerk] Biografie
Saive werd geboren in een gezin dat gepassioneerd was door tafeltennis. Z'n vader behoorde tot de top 10 van België, z'n moeder werd Belgisch kampioen dames-dubbel tijdens haar zwangerschap. Ook z'n jongere broer Philippe Saive zou gaan tafeltennissen. Saive werd al vlug provinciaal kampioen in zijn jeugdklasse, en later Belgisch kampioen bij de miniemen. Op 13-jarige leeftijd werd hij als vierde beste speler van het land reeds geselecteerd voor de nationale ploeg. Saive werd op 1985 de best geklasseerde speler in België, een plaats die hij jarenlang zou houden.
Ook internationale werd hij succesvol. In 1984 werd hij Europees kampioen bij de cadetten, in 1986 en 1987 haalt hij zilver op het EK voor junioren. Op 9 februari 1994 bereikte hij de eerste plaats op de internationale ranglijst en zou die 515 dagen houden, tot 8 juni 1995 en van 26 maart 1996 tot 24 april 1996.
Saive behaalde een enorm palmares, en werd 310 maal geselecteerd voor de nationale ploeg. Met niet minder dan 130 medailles. Hij heeft een vijftigtal internationale titels op zijn palmares, waaronder:
- Europees kampioen in 1994 in Birmingham
- Een Europese "Top 12" in 1994 in Arezzo
- Twee Europese Super Ligas met België (1994 en 1995)
- Zes Europese Bekers voor clubs, met La Villette Charleroi (1994, 1996, 2001, 2002, 2003 en 2004)
- Een eindezege in de Pro-Tour in 2001
- Twee zeges op het prestigieuze "Qatar Open" (1996 en 2002)
- 15 keer Belgische kampioen
Daarnaast was hij nog vice-wereldkampioen in 1993, finalist van de individuele wereldbeker in 1994 en 2003 en finalist op het wereldkampioenschap voor clubs met België in 2001. Hij nam deel aan vijf Olympische Spelen (Seoul 1988, Barcelona 1992, Atlanta 1996, Sydney 2000 en Athene 2004) en droeg de vlag van de Belgische delegatie in 1996 en 2004.
Z'n talrijke successen maakten van hem de grootste tafeltennisser allertijden in België, maar ook één van de beste sporters uit het land. In 1991 en 1994 werd hij verkozen tot Belgisch sportman van het jaar en ontving ook de Nationale trofee voor sportverdienste. Ook voor zijn sportiviteit werd hij geloofd: in 1989 ontving hij een UNESCO-wereldprijs voor de fair-play.
