Jacques-Nicolas Lemmens

Jacques-Nicolas Lemmens (Zoerle-Parwijs, Provincie Antwerpen, 3 januari 1823- Zemst, 30 januari 1881) was een Vlaamse componist en organist.

Inhoud 1 Leven 2 Composities (selectie) 2.1 Werken voor orgel 3 Schriften

[bewerk] Leven

Hij kreeg de eerste lessen als klein jongetje van zijn vader Jean-Baptiste Lemmens, zelf een organist en leraar in Zoerle. Op elfjarige leeftijd kreeg hij verdere orgelles van de organist in Diest met naam Van den Broek. In 1839 ging hij aan het Koninklijke Muziek Conservatorium te Brussel, waar hij piano in de klas van Léopold Godineau studeerde. Als zijn vader ziek werd ging hij naar een jaar weer terug naar Zoerle, om hem als organist te vervangen. Even later werd hij tot organist aan de kerk Sint Sulpitius te Diest benoemd. Maar naar 15 maanden ging hij terug naar het conservatorium te Brussel, om zijn studies weer op te nemen. In 1842 won hij in de pianoklas van Jean-Baptiste Michelot een eerste prijs. In 1845 won hij ook een eerste prijs in de orgelklas van de uit Duitsland afkomstige Christian Friedrich Johann Girschner, die sinds 1842 de eerste docent voor orgel in Brussel was. Ook in de compositieklas bij François-Joseph Fétis won hij een eerste prijs.

In 1846 ging hij naar Breslau, toen in Duitsland gelegen, om bij de befaamde organist Adolf Hesse de klassieke Duitse orgeltraditie van Johann Sebastian Bach te bestuderen. Daarvoor had hij een studiebeurs van de Belgische overheid gekregen.

In 1847 won hij met zijn cantate Le Roi Lear de Prix de Rome. Een jaar later publiceerde hij zijn eerste orgelwerken, Dix Improvisations dans le style sévère et chantant. Op 31 maart 1849 werd de 26-jarige Lemmens tot professor voor orgel aan het Koninklijke Muziek-Conservatorium te Brussel benoemd. Deze functie bekleedde hij gedurende twintig jaar. Zijn orgelklas in het Brusselse Conservatorium lokte ook talrijke studenten uit het buitenland. Onder de leerlingen van Lemmens werden de Fransen Charles-Marie Widor (1844-1937) en Alexandre Guilmant (1837-1911) het beroemdst.

In 1850 maakte hij een concertreis naar Parijs. Zijn optredens in La Madeleine, Saint-Vincent-de-Paul en Saint-Eustache brachten hem veel succes. Ook hij leerde de orgelbouwer Aristide Cavaillé-Coll kennen.

Lemmens kreeg een internationale faam als orgelvirtuoos, in het bijzonder als Bachvertolker.

Op 3 januari 1857 huwde hij de Engelse sopraan Helen Sherrington (1834-1906), die sinds 1852 aan het Brussels conservatorium studeerde.

In 1878 stichtte hij in Mechelen een kerkmuziekschool, de École de musique religieuse.

Lemmens overleed op 30 januari 1881 op zijn landgoed Linterpoort te Zemst.

Het conservatorium in Leuven is naar hem vernoemd: het Lemmensinstituut.

[bewerk] Composities (selectie)

[bewerk] Werken voor orgel

• 1848 Dix Improvisations dans le style sévère et chantant
• 1862 École d'Orgue, basée sur le plain-chant romain (pedagogisch werk)
• 1874 Sonate Nr. 1 "Pontificale" d-kl.t.
  1. Allegro moderato
  2. Adagio
  3. Marche Pontificale (Maestoso)
  4. Fuga (Fanfare)
• 1874 Sonate Nr. 2 "O Filii" e-kl.t.
  1. Prélude (Allegro non troppo)
  2. Cantabile (Andante)
  3. Fuga (Allegro con fuoco)
• 1874 Sonate Nr. 3 "Pascale" a-kl.t.
  1. Allegro
  2. Adoration (Andante sostenuto)
  3. Finale "Alleluia" (Maestoso recitando - Allegro)
• Cantabile (Allegretto) si mineur
• Fanfare (Allegro non troppo) ré majeur
• Finale (Allegro) ré majeur
• Prélude à 5 parties (Grave) mi bémol majeur
• Prière (Moderator cantabile) ré majeur

[bewerk] Schriften

• Lowell Lacey: Jaak-Nicolaas Lemmens (1823-1881) in Adem. 1979.