Incassokosten
Incassokosten zijn kosten die door een schuldeiser (crediteur) gemaakt kunnen worden als een schuldenaar (debiteur) niet of niet tijdig voldoet aan zijn (betalings-)verplichting. Als een schuldenaar niet (tijdig) voldoet aan zijn (betalings-)verplichting is een schuldeiser genoodzaakt actie te ondernemen om alsnog zijn geld te krijgen. Die actie kan bestaan uit het zelf aanmanen van de schuldenaar, maar de schuldeiser kan daarvoor ook een derde inschakelen, vaak een incassobureau of deurwaarder. Het incassobureau of de deurwaarder verricht dan werkzaamheden in opdracht van de schuldeiser (zoals aanmanen, betalingsregeling treffen), met als doel het alsnog binnen krijgen (incasseren) van het bedrag dat de schuldenaar nog moet betalen.
De kosten van het incassobureau of de deurwaarder (de incassokosten) worden in principe in rekening gebracht bij de schuldeiser, de schuldeiser is immers de opdrachtgever, maar vaak zijn de kosten geheel of gedeeltelijk verhaalbaar op de schuldenaar. De schuldenaar draait dan uiteindelijk op voor de door het incassobureau of door de deurwaarder in rekening gebrachte kosten. De kosten zijn verhaalbaar op de schuldenaar op grond van de overeenkomst of de Wet (schadevergoeding als bedoeld in artikel 6:96 BW (Nederland)). De schuldeiser lijdt immers schade: hij moet kosten betalen aan een derde en die kosten zou hij niet hebben gehad als de schuldenaar gewoon (tijdig) had betaald.
Meestal wordt er een bedrag voor incassokosten in rekening gebracht van 15% van het bedrag dat de schuldenaar moet betalen, maar hoger of lager komt ook voor. Per geval dient te worden bekeken of het verschuldigd zijn van incassokosten is overeengekomen, of dat er sprake is van door de schuldeiser geleden schade als bedoeld in de Wet, en of het redelijk is dat de schuldenaar die schade dient te voldoen. Als de schuldeiser en de schuldenaar hier niet uitkomen dan wordt die vraag uiteindelijk beantwoord door de rechter, die de gevorderde incassokosten kan afwijzen, toewijzen of matigen.
