Hendrik Willebrord Jansen

Hendrik Willebrord Jansen (Nijmegen, 12 december 1855 - Zeist, 2 november 1908) was een Nederlandse kunstschilder. Hij was gehuwd met de schilderes S.J.W. Grothe (1895). Jansen woonde en werkte in Arnhem tot 1871, en volgde hierna de Rijksakademie te Amsterdam (1871-1876). Hij werkte in Arnhem tot 1883, Doesburg tot 1889, Amstelveen tot 1891, Amsterdam tot 1903 en tenslotte in Zeist vanaf 1907. Hij reisde o.a. naar Hamburg en Venetië. Hij trok tijdens zijn leven veel belangstelling en publiciteit. Schilderde, tekende en etste landschappen, riviergezichten met schepen, stadshoekjes. In het bijzonder genoot hij grote bekendheid door zijn op directe manier en 'met verve' geschilderde zeilschepen, scheepswerven en havens. Zijn werk was een geliefd verzamelobject en werd opgenomen in zowel museale als particuliere collecties. Gaf les aan zijn vrouw S.J.W. Grothe en aan G. Derksen, E.M.H. Hovij, G.J. Koekkoek, F. Tadema en jkvr. D.A. von Weiler. Werk in o.a. Museum Mesdag, Den Haag, Museum Flehite, Amersfoort, Katwijks Museum, Collectie Gemeente Doesburg, Gemeente Archief Amsterdam. Was lid van Arti et Amicitiae te Amsterdam.

Recente tentoonstelling: H.W. Jansen: Vergeten door succes (1999; Stadsmuseum Woerden)