Hein Eersel

Christiaan Hendrik (Hein) Eersel (Paramaribo 9 juni 1922) is een Surinaams taalkundige en Surinamist.

Eersel volgde in Paramaribo de Paulusschool (een rk Mulo) en studeerde Nederlandse taal- en letterkunde aan de Gemeentelijke Universiteit van Amsterdam. Hij sloot zich in de jaren vijftig aan bij de groep Wie Eegie Sanie rond Eddy Bruma, en gaf lessen Sranan. Hij keerde naar Suriname terug en begon aan een loopbaan in het onderwijs, onder meer aan de Kweekschool, het Instituut voor de Opleiding van Leraren, en de Academie voor Hoger Kunst- en Cultuuronderwijs. Aan het begin van de jaren zestig werd hij door de linguïst Jan Voorhoeve weer naar Amsterdam gehaald om daar te werken aan een promotie-onderzoek, maar van een proefschrift zou het nooit komen. Wel kreeg Eersel in 2003 een eredoctoraat van de faculteit der Maatschappijwetenschappen van de Universiteit van Suriname.

In de jaren zestig werkte Eersel voor het Bureau Volkslectuur. Hij werd in 1968 de eerste kanselier van de pas opgerichte Universiteit van Suriname. In 1969 was hij een half jaar minister van Onderwijs en Volksontwikkeling in het interim-zakenkabinet dat werd geleid door A.J. May. Later maakte Eersel deel uit van de spellingscommissie-Sranan en van de commissie die jureerde voor de Literatuurprijs van Suriname. Ook was hij actief bij de Sranan Akademya, een organisatie die het Sranan en de Afro-Surinaamse cultuur wil promoten.

Eersel publiceerde na de Tweede Wereldoorlog enkele gedichten in het fraterstijdschrift Spectrum en in het Sranan maandschrift Foetoe-boi en hij maakte deel uit van de redactie van het literaire tijdschrift Soela (1962-94) (verg. Michiel van Kempen, Een geschiedenis van de Surinaamse literatuur, 2003, deel I, pp. 521, 567, 625).

Eersel publiceerde de brochures Wie is Surinamer (1964, 14 pp.) en De Surinaamse taalsituatie (1969, 33 pp.). Het woordenboek Sranantongo/Surinaamse taal (1985, 383 pp.), dat hij samen met Max Sordam publiceerde, was nogal omstreden, omdat het een complete herdruk van de Woordenlijst van het Bureau Volkslectuur bevatte. Verder publiceerde Eersel een aantal verspreide artikelen over taal, geschiedenis en identiteit die werden gebundeld in Taal en mensen in de Surinaamse samenleving (2002, 195 pp.). Recensies verschenen in Surinaamse kranten en in het tijdschrift voor Surinamistiek Oso.