Grote kaardenbol
| Grote kaardenbol | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
|||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||
| soort | |||||||||||||||||||
| Dipsacus fullonum L. (1753) |
De Grote kaardenbol (Dipsacus fullonum), ook wel de weverskaarde genoemd, behoort tot de kaardenbolfamilie (Dipsacaceae), in de 22e druk van de Heukels, of tot de kamperfoeliefamilie (Caprifoliaceae), in de 23e druk van de Heukels.
In het wild is de Grote Kaardebol in Nederland wettelijk beschermd.
De Grote kaardenbol komt oorspronkelijk uit Noord-Afrika (Maghreb), Voor-Azië en Europa, maar komt tegenwoordig overal in de gematigde streken voor.
De plant is tweejarig en kan 70 tot 150 cm hoog worden. De bladeren zijn twee aan twee tegenoverstaand en de vergrote bladvoet werkt als opvangbakje voor water.
De lila bloempjes zijn klein en ongesteeld en staan bij elkaar op een hoge ineengedrongen tros (hoofdje). Ze hebben een 5 tot 9 cm lange gemeenschappelijke "kelk" (het omwindsel). Elk bloempje heeft naast een eigen vergroeidbladig omwindseltje ook nog een kelk van stijve haren. Een bloempje heeft vier meeldraden, één stamper en een onderstandig vruchtbeginsel met één zaadknop.
De bloei begint vanuit het midden van de bloeiwijze en bloeit tegelijk naar boven en beneden. Hierdoor zijn twee bloeiende ringen te zien.
De kaardenbol produceert veel nectar en trekt daarom veel insecten zoals bijen en hommels.
De weverskaarde werd vroeger in de Vaucluse (Zuid-Frankrijk) veel verbouwd en geëxporteerd naar o.a. Nederland, Rusland en Japan. Honderde hectaren waren in Zuid-Frankrijk in de 19e en 20e eeuw in productie. In 1862 was dat 2326 ha. Na 1968 was er nog één firma die de weverskaarde kon leveren maar dat bedrijf sloot in 1985. De Bloemhoofdjes van de kaardenbol werd in de Middeleeuwen gebruikt voor het ruwen van gevolde wollenlaken, hiertoe werden een aantal van deze kaardenbollen in een kruisvormige houten houder bevestigd. Later zijn er zelfs speciale machines ontwikkeld voor het ruwen van weefsels met behulp van de kaardenbol. De bloemhoofdjes werden daartoe op stalenpennen geregen. Een dergelijke machine staat nog opgesteld in het Nederlands Textielmuseum te Tilburg. Voor het kaarden van wol is de weverskaarde nooit gebruikt. De stekels van deze zaadbol zijn daar niet sterk genoeg voor.
[bewerk] Buitenlandse benamingen
- Engels:Teasel, Common Teasel, Fuller's Teasel, Venuscup Teasel, Card thisthle
- Duits: Kardendistel, Wilde-Larde
- Frans: cardère sauvage, cardère à foulon, cabaret des oiseaux, bonnetier sauvage (peigne de bourrique = ezelskam)
- Italiaans: cardo salvatico
- Deens: Almindelig Kartebolle
[bewerk] Externe link
- SoortenBank.nl beschrijving en afbeeldingen
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Dipsacus fullonum op Wikimedia Commons. |
