Greyhound (bus)

Vertaling in uitvoering. Dit artikel bevat mogelijk fouten.
U kunt dit artikel verbeteren. Op de overlegpagina of de Vertaalpagina is mogelijk meer informatie te vinden.

Bus in de herfst van 1965, in Salem, Oregon. De bus zal rijden over de nieuwe interstate 5.

Greyhound Lines is met 2200 bestemmingen de grootste lange-afstand busvervoerder in Noord-Amerika. Het bedrijf werd in 1914 opgericht in Hibbing, Minnesota. Tegenwoordig staat het hoofdkantoor in Dallas, Texas. De beroemde naam en logo zijn gebaseerd op de uiterst snelle windhond (Greyhound in het Engels).

[bewerk] Historie

Greyhound is uitgegroeid tot een groot bedrijf dankzij bijna een eeuw uitbreiding en overname. Het bedrijf heeft hoofdkantoren gehad in Hibbing, Duluth, en Minneapolis, Minnesota, Chicago, Illinois, Phoenix, Arizona, en nu in Dallas, Texas. Carl Wickman is in 1887 geboren in Zweden. Hij verhuisde naar de Verenigde Staten, en begon in 1914 een busdienst in de staat Minnesota. Hier vervoerde hij mijnarbeiders van Hibbing naar Alice voor $0.15 per rit. In 1915 verenigde Wickman zijn krachten met Ralph Bogan. Bogan had een zelfde soort busdienst, maar dan van Hibbing naar Duluth. De naam van het nieuwe bedrijf dat ontstond was “The Mesaba Transportation Company”, en het bedrijf maakte $8000 winst in het eerste jaar. Aan het eind van de eerste wereldoorlog bezat Wickman 18 bussen, en het bedrijf maakte een jaarlijkse winst van $40.000. In 1922 sloot Wickman een deal met Orville Caesar, de eigenaar van de Superior White Bus Lines. Vier jaar later sloot Wickman ook nog contracten af met Pickwick Lines en Pioneer Yelloway System. Beide van deze bedrijven opereerden aan de westkust van de Verenigde Staten. De naam van Wickman’s busbedrijf werd in 1926 veranderd in Greyhound Lines.Wickman was directeur van zijn bedrijf en hij bleef het bedrijf uitbreiden, tot in 1927 de bussen van California tot aan New York reden. Greyhound Lines kwam in zwaar weer terecht tijdens de economische crisis van 1929. In 1931 had het bedrijf een schuld van meer dan $1 miljoen. Toen de economie echter weer aantrok, ging het al gauw weer stukken beter met het bedrijf. In 1935 kon Wickman een recordwinst van $8 miljoen melden. Toen de tweede wereldoorlog uitbrak had het bedrijf 4750 stations en bijna 10.000 werknemers. Wickman nam ontslag als directeur in 1946. Zijn partner Orville Caesar volgde hem op. Carl Wickman overleed op 67-jarige leeftijd in 1954.

Na de tweede-wereld oorlog en de aanleg van de “Interstate Highway System) in 1956, veranderde de publieke opinie en trend zo dat men zich liever in eigen auto’s vervoerden, dan in de bus te gaan zitten. Greyhound herkende de trend en gebruikte de winst van hun bus-tak van het bedrijf om te investeren in o.a. Armour & Co vleesverpakking, Dial zeepproductie en MCI, een bouwer van bussen.

[bewerk] Greyhound in de 21e eeuw

In 2004 kondigde Greyhound grote veranderingen aan in haar network. Sommige lange-afstandslijnen werden geschrapt. Dit proces ging in 2005 in andere delen van het land verder. De bekendste lijn die verdween is de “Interstate 90”, welke van Chicago tot aan Seattle loopt. Het bedrijf kwam recent nog onder vuur te liggen, omdat het voorkomt dat mensen die voor een ticket betaald hebben toch niet meekunnen op de bus. Een stoel wordt bij het aanschaffen van een ticket niet gegarandeerd, het is “wie het eerst komt, wie het eerst maalt”. Na de aanslagen van 11 september 2001, zijn er extra zorgen over de beveiliging op de bus. Na de aanslagen werd de beveiliging op vliegtuigen en treinen verscherpt, maar dit gebeurde niet op het busvervoer. Er worden op de bussen vaak drugs gesmokkeld, omdat de bagage niet gecontroleerd wordt en de identiteit niet bevestigt hoeft te worden. Greyhound ziet momenteel een afname van de omzet door concurrentie. Gevangenen worden soms vervoerd met Greyhound bussen. Hoewel de meeste vluchten niet proberen te vluchten, ontsnappen er soms toch mensen. Hoewel Greyhound Lines niet meer de eigenaar is, bestaat het grootste deel van het wagenpark toch uit bussen gebouwd door Motor Coach Industries (MCI).

[bewerk] Bekende ongelukken

Op 3 oktober 2001 viel Greyhound passagier Damir Igric de bestuurder van zijn bus aan. Hij sneed de keel van man door. De bus raakte van de weg, en zes mensen inclusief de dader kwamen om het leven. Tweeëndertig anderen raakten gewond. Het incident was slechts enkele weken na 11 september, en Greyhound dacht dan ook dat het te maken had met een grote gecoördineerde aanval. Greyhound haalde onmiddellijk alle bussen van de weg. Pas later op de avond konden de bussen weer verder rijden, nadat de FBI had verklaard dat Igric alleen gehandeld had. Na dit incident werd de beveiliging op de bussen wel vergroot, maar de beveiliging is nog steeds niet zo hoog als dat op bijvoorbeeld een vliegveld. Op 27 november 2005 raakte een Greyhound bus van de weg. De bus reed van Los Angeles naar San Fransisco, maar verongelukte bij Santa Maria. Twee mensen vonden hierbij de dood. Vermoeidheid van de bestuurder werd aangewezen als de oorzaak van het ongeluk, maar dit is nooit officieel bevestigd.

[bewerk] Greyhound in Australië

In Australië is er een bedrijf dat zich ook op lange-afstandsbussen. Dit bedrijf heet Greyhound Australië, maar het bedrijf is op geen enkele wijze verbonden met de Noord-Amerikaanse Greyhound.