Gemeenschap Emmanuel
De Gemeenschap Emmanuel is één van de zogenaamde "nieuwe bewegingen" binnen de Rooms-Katholieke Kerk. Zij ontstond uit een gebedsgroep in Parijs aan het begin van de jaren zeventig. De stichters, de filmcriticus Pierre Goursat en de arts Martine Catta lieten zich inspireren door de Amerikaanse Charismatische Vernieuwing, een van oorsprong protestantse stroming met een sterke nadruk op de werken van de Heilige Geest. De stichters van de Gemeenschap Emmanuel stoelden hun beleving van deze charismatische vernieuwing echter op een fundament van diepgeworteld katholicisme. Vanaf het begin was de gemeenschap sterk missionair gericht, en ook nu nog neemt zij in verschillende gebieden, waaronder enkele bisdommen in Nederland, het voortouw bij activiteiten in het kader van de nieuwe evangelisatie zoals gevraagd door Paus Johannes Paulus II. Een bijzonder kenmerk van deze gemeenschap is dat haar leden bijzonder vrijmoedig van hun geloof getuigen, iets wat voor vele Katholieken niet zo vanzelfsprekend is. De drie kernwoorden die de gemeenschap zich als haar programma heeft gesteld zijn aanbidding, compassie en evangelisatie. Het fundamenteel katholieke karakter van de groep uit zich in deze groep vooral doordat aanbidding vaak in de praktijk wordt gebracht door middel van gezamenlijke Eucharistische aanbidding. De leden ontmoeten elkaar tweewekelijks op de zogenaamde "huiskringen" waar samen wordt gebeden, gelezen uit de Bijbel en ervaringen worden uitgewisseld.
Het geestelijke middelpunt van de gemeenschap is het Franse stadje Paray-le-Monial, het beroemde bedevaartsoord van het Heilig Hart.
De gemeenschap Emmanuel heeft met andere charismatische bewegingen een aantal dingen gemeen. Zo wordt er soms in tongen gezongen en wordt de dag meestal begonnen met "lofprijzing," spontaan samen bidden afgewisseld met speciale gezangen die vooral een stuk levendiger zijn dan wat de gemiddelde kerkganger in de parochie gewoon is.
