Francesco di Giorgio Martini

Francesco di Giorgio Martini (Siena 1439 - Siena 1502), ook wel kortweg Francesco di Giorgio genoemd, was een Italiaans kunstschilder, beeldhouwer, architect en ingenieur. Di Giorgio behoorde tot de groep van Uomini Universali, als Brunelleschi, Alberti, Michelangelo, Peruzzi en Leonardo da Vinci.

Di Giorgio werd geboren in Siena en werd waarschijnlijk opgeleid door Vecchietta. Het vroege werk van di Giorgio is zo goed als onbekend, hoewel het ongetwijfeld heeft bestaan. Pas later in zijn carrière wordt hij een bekend en veelgevraagde kunstenaar en ingenieur. Vooral opdrachten van architectonische aard stroomden zijn leven lang gestaag binnen. Hij werkte voor grote namen van die tijd zoals Federigo da Montefeltro, Hertog van Urbino, voor wie hij fortificaties ontwierp. In 1484 bouwt hij een van zijn bekendste gebouwen, de centraalbouw van de kerk Madonna del Calcinaio, net buiten Cortona. In dezelfde periode ontmoet hij Leonardo da Vinci wanneer hij advies geeft over de bouw van de koepel van de kathedraal in Milaan.

Di Giorgio werd, teruggekomen in Siena, hoofdbouwmeester bij de bouw van de kathedraal van deze stad. Hoewel er veel discussie is rond de toeschrijving van een monochroom fresco in de Bichi kapel van San Agostino in Siena, is het niet waarschijnlijk dat hij aan het eind van zijn leven nog geschilderd heeft. Architectuur was toen zijn belangrijkste bron van opdrachten.