Fort Sumter

Fort Sumter, in de haven van Charleston, South Carolina, is de plaats waar de Amerikaanse burgeroorlog begon, tijdens de Slag om Fort Sumter van 12-13 april 1861.

Fort Sumter is genoemd naar generaal Thomas Sumter, een held uit de Amerikaanse Revolutie. Het fort werd gebouwd na de Oorlog van 1812 als één in een serie fortificaties langs de zuidelijke kust van de Verenigde Staten. De bouw begon in 1829 en was nog niet voltooid in 1860, toen het drama begon.

70.000 ton graniet werd aangevoerd vanuit New England om een fundament te maken op een zandbank in de ingang naar de haven van Charleston. Het fort had vijf zijden, had bakstenen muren van 1,5 meter dik, was ca. 60 meter lang en stond 15 meter boven het laagwater-punt. Het was ontworpen om 650 man en 135 kanonnen in drie lagen te huisvesten, maar zoveel bevatte het fort nooit.

[bewerk] 1861: Begin van de burgeroorlog

Op 26 december 1860, vijf dagen nadat South Carolina zich had afgescheiden van de Verenigde Staten, verliet U.S. Army majoor Robert Anderson het onverdedigbare Fort Moultrie en verplaatste zijn twee compagnieën (85 manschappen) van de 1^st U.S. Artillery naar Fort Sumter. In de daaropvolgende maanden werden herhaalde oproepen door de Zuidelijke brigadegeneraal P.G.T. Beauregard tot capitulatie genegeerd, terwijl Noordelijke pogingen om het garnizoen te bevoorraden faalden.

Op 12 april 1861, om 04.30 uur 's ochtends openden de Zuidelijke batterijen het vuur, recht op het fort, en hielden dat 36 uur lang vol. Het garnizoen beantwoordde het vuur, maar zonder veel effect, omdat majoor Anderson niet toestond om kanonnen te gebruiken (omdat die teveel kans liepen door het Zuidelijke kanonvuur geraakt te worden). Op 13 april gaf het fort zich over en werd geëvacueerd. Volgens getuige-verslagen, zoals het bekende dagboek van Mary Chesnut, vierden de bewoners van Charleston groot feest ter gelegenheid van het begin van de strijd.