Flavius Rufinus
Flavius Rufinus (ca. 335 – 27 november 395) was een hoge functionaris aan het hof van de Romeinse keizer Theodosius I.
Vanaf 388 bekleedde hij de functie van magister officiorum, tot hij in 392 consul werd. Toen Theodosius in dat jaar een militaire campagne begon tegen de usurpator Eugenius, benoemde hij Rufinus tot praefectus praetorio Orientis (d.i. opperbevelhebber voor het Oosten) en belastte hem, als persoonlijk adviseur van zijn zoon Arcadius, met het feitelijke bestuur over het oostelijke rijksgebied.
In die hoedanigheid kwam hij in felle aanvaring met de rijksbevelhebber Stilicho over hun respectieve bevoegdheden ten aanzien van de grensprovincies Dacia en Macedonia. Rufinus trad zonder mededogen op tegen Stilicho, maar werd op diens bevel vermoord in Constantinopel, op 27 november 395.
