Filippo Lippi
Fra Filippo Lippi (circa 1406 - circa 1469), ook bekend onder de naam Lippo Lippi, was één van de belangrijkste Florentijnse kunstschilders van de Vroege Renaissance.
Hij was een van de beste meesters in het gebruik van kleur. Fra Filippo blonk in een bevallige, verhalende stijl uit. Zijn schilderijen van religieuze onderwerpen waren altijd decoratief en vol levendige elementen. Als wees bracht hij in zijn jeugd veel tijd door in het klooster van de karmelieten. Waarschijnlijk was hij een leerling van Masaccio, wiens invloed duidelijk te zien is in zijn vroege werken.
Lippi bleek ongeschikt voor het leven van een monnik en verliet het klooster in 1431. Een paar jaar later maakte hij een altaarstuk voor de kathedraal in Padua dat duidelijk noordelijke Italiaanse schilders beïnvloedde. Hij was een hoogst populaire kunstenaar in Florence en genoot constante bescherming. In 1450 was hij in Prato, waar hij de kathedraal verfraaide. Deze grote fresco's, die scènes van het leven van Johannes de Doper vertegenwoordigen, zijn Lippi's belangrijkste werken. In 1467 schilderde hij een reeks fresco's van het leven van Maagd Maria in de kathedraal te Spoleto, waar hij ook werd begraven. Deze fresco's werden voltooid na zijn dood door Fra Diamante.
Lippi's zoon Filippino Lippi was eveneens een bekend Renaissance-schilder.
[bewerk] Externe links
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden in de categorie Fra Filippo Lippi van Wikimedia Commons. |
