Excentrische positionaliteit
Excentrische positionaliteit is een begrip dat de veronderstelde menselijke eigenschap aangeeft dat het vermogen van reflectie van de mens een radicaal andere relatie tot de wereld oplevert dan de relatie van het dier met zijn omgeving.
Het is een term van de Duitse fenomenologisch filosoof en socioloog Helmut Plessner die verwijst naar de specifiek menselijk conditie dat de mens zichzelf beschouwt in termen van binnen en buiten - en dus afstand kan nemen van zijn centrum, het binnen, vanuit een denkbeeldige buitenpositie. Het kunnen reflecteren vanuit die buitenpositie over zichzelf noemt Plessner excentrisch, in tegenstelling tot dieren die slechts een centrische positionaliteit zouden kennen. De mens zou aldus een Eigenwelt hebben, het dier slechts een Umwelt.
