Eeuwigheid
Eeuwigheid is de aanduiding voor een lange periode. In letterlijke zin wordt hiermee een periode zonder einde bedoeld. In religie en filosofie wordt er een speciale werkelijkheid mee aangeduid, die zich aan de normale tijdsduur onttrekt. In overdrachtelijke zin wordt bedoeld een periode waaraan geen eind lijkt te komen. Het bijvoeglijk naamwoord van eeuwigheid is eeuwig.
[bewerk] Religie en filosofie
De eeuwigheid als periode zonder einde is een bijbels beeld. Men duidt ermee aan het niet-aan-tijd onderhevig zijn van God. Vanuit het geloof dat iemand na zijn/haar dood bij God zal zijn, komt het gebruik van "eeuwigheid" voor: "toestand/woonplaats van de ziel na het levenseinde". In de filosofie worden die entiteiten eeuwig genoemd die niet absoluut afhankelijk zijn van tijdsduur; sommige filosofieën zien ware uitspraken binnen bijvoorbeeld de logica, mathematica en ethica als eeuwige waarheden die waar zijn ongeacht het tijdstip waarop ze toepasbaar zijn. Het enkele verloop van de tijd zou aan hun waarheid of gelding niets afdoen of toevoegen.
Van indianen wordt gezegd dat zij na hun dood naar de eeuwige jachtvelden geloofden te gaan.
[bewerk] Taalkunde
Binnen de taal is eeuwigheid een uitdrukking, een voorbeeld van een hyperbool (overdrijving). Om momenten aan te geven die erg lang duren, wordt "eeuwigheid" gebruikt.
