Edward Grey

Edward Grey wordt eind 1905, nadat het Britse conservatieve kabinet plaats maakt voor de Liberalen, de nieuwe minister van Buitenlandse Zaken. Hij was sterk anti-Duits. Samen met de Franse Generaal Boisdeffre, Raymond Poincaré en Theophile Delcassé en de Russische Generaal Obruchev, Serge Sazonov en Alexander Iswolsky behoorde hij tot de kerngroep die verantwoordelijk is voor het creëren van de 1e wereldoorlog.

Hij hield zijn Brits-Franse en Brits-Russische militaire besprekingen geheim voor het volk, het parlement en de meeste leden van de regering omdat hij wist dat hij anders op weerstand zou stuiten. (De Fransen deden aan hun kant hetzelfde en gingen zelfs zover dat ze de Russen geld gaven om de Franse pers om te kopen teneinde het volk warm te maken voor de oorlog)

In Engeland waren enkel minister-president Asquith, minister van Oorlog Haldane, een paar generaals en de Committee of Imperial Defense, waar ook Winston Churchill lid van was, op de hoogte.

Toen e.e.a. dreigde uit te lekken leidde hij het Engelse parlement om de tuin. Vlak voor het uitbreken van de 1e wereldoorlog deed hij zich voor als vredesstichter echter niets was minder waar hij had er bewust naar toegewerkt om de Duitsers te dwingen om aan Frankrijk en Rusland de oorlog te verklaren en België binnen te vallen. Toen dit uiteindelijk lukte loog hij het parlement en het volk voor dat Engeland een verdrag met België had waarin stond dat Engeland België zou verdedigen als het werd aangevallen. Dit was een grote leugen want in het genoemde verdrag stond alleen dat Engeland de neutraliteit van België erkende.

Gevolg was dat Duitsland in de ogen van de publieke opinie tot agressor werd gebombardeerd en ook na de 1e wereldoorlog volledig ten onrechte als aanstichter werd aangewezen. In het vedrag van Versailles werd Duitsland gedwongen grote delen van haar land op te geven en gedwongen tot enorme herstelbetalingen die het land en bevolking tot de bedelstaf brachten. Zelf na dat verdag heeft Engeland notabene de economische blokkade van Duitsland gehandhaafd waardoor honderduizenden duistsers, vrouwen en kinderen volledig onnodig zijn omgekomen van de hongern. Dit leidde tot heel veel woede bij de Duitsers en was uiteindelijk de voedingsbodem voor Hitlers haat en het Nazisme.

Literatuur: De andere waarheid(door J.H.J. Andriessen); De mythe van 1918 (door J.H.J. Andriessen); Het Derde Rijk - dl.1 - Opkomst (door R.J. Evans); Hitler (door Ian Kershaw);