Duits Kameroen
Kameroen is tot 1914 een Duitse kolonie geweest.
Op 12 juli 1884 tekende Gustav Nachtigal in naam van de Duitse keizer een verdrag met de lokale stamhoofden Bell, Akwa en Deïdo, waarbij dezen zich onder de bescherming van de keizer stelden. Het volgende jaar werd baron von Soden de eerste gouverneur van de nieuwe kolonie Kamerun. Het jaar daarop werd bij de conferentie van Berlijn Afrika onder de Europese machten verdeeld en werd de Duitse kolonisatie internationaal erkend. Inmiddels had het Duitse gezag al te kampen met opstanden. In 1888 werd door Georg Zenker een nederzetting gesticht waaruit zich later de hoofdstad Yaoundé zou ontwikkelen. In 1907 werd de eerste spoorweg aangelegd.
Na de Eerste Wereldoorlog werd het grootste deel een Frans mandaatgebied, een strook langs de grens met Nigeria echter een Engels mandaatgebied. In 1961 werden bij de onafhankelijkheid de beide delen weer samengevoegd.
