Dissipatie

Onder dissipatie wordt verstaan de onvermijdelijke warmteontwikkeling in een belasting of regeling van elektrische stroom. Vooral in halfgeleiders speelt dissipatie een grote rol: schakelelementen zoals triacs en thyristoren hebben altijd een inwendige weerstand waarover een spanning valt als ze stroom geleiden. Ook regelelementen zoals transistoren vertegenwoordigen een weerstand. Het vermogen wat daardoor wordt opgewekt wordt dissipatie genoemd en zal de component verwarmen. Het wordt gedissipeerd vermogen genoemd.

Bij toepassing van hoge frequenties speelt dissipatie ook een grote rol omdat hierbij capacitieve stromen mee gaan spelen en omdat schakelverliezen optreden.

[bewerk] Maatregelen

Een te hoge temperatuur kan tot schade leiden, daarom worden veel halfgeleiders en vermogensweerstanden gekoeld. Zowel passieve koeling door vergroting van het verwarmde oppervlak (veelal van aluminium en soms van koper) als actieve koeling door ventilatoren (processor en voeding in de computer) wordt hiervoor gebruikt.

Warmte die opzettelijk ontwikkeld wordt door gloeilampen, straalkachels, kookplaten en soldeerbouten wordt zelden dissipatie genoemd.