Daedalus
Daedalus (Lat.) of Daidalos (Gr.), Nederlands verouderd ook Dedael, is een figuur uit de Griekse mythologie. Hij is een groot uitvinder en architect. Daidalos was verantwoordelijk voor de houten fopkoe die gemeenschap van koningin Pasiphaë met een stier mogelijk maakte. Hij was ook degene die het Labyrint van Knossos ontwierp, waar de Minotauros (het monsterlijke resultaat van die paring) gevangen werd gehouden.
[bewerk] Daedalus en Icarus
Het tragische verhaal van Daidalos en zijn zoon Ikaros wordt onder meer beschreven in de Metamorphosen van Ovidius. Deze beschrijft hoe Daedalus een gevierd architect was in Athene. Hij werd gezien als de grootste van zijn tijd. Eén van zijn leerlingen leek hem echter te overtreffen. Daedalus vermoorde deze leerling uit jaloezie. Hij werd verbannen uit Athene en vluchtte, samen met zijn zoontje Icarus, naar Kreta. Daar kreeg hij de opdracht van koning Minos om een reusachtig Labyrint te bouwen, waar de Minotaurus gevangen werd gehouden. Na de bouw kwamen hij en Ikaros vast zitten op Kreta, omdat hij het geheim van het Labyrint van Knossos kent. Omdat Kreta een eiland is en de havens bewaakt worden, is ontsnappen eigenlijk onmogelijk. Daidalos bouwde echter reusachtige vogelvleugels van veren die met bijenwas aan een houten geraamte bevestigd worden. Samen met zijn onhandige zoon Ikaros waagt hij dan de oversteek van Kreta naar Athene over de Egeïsche Zee. Hij geeft zijn zoon de raad niet te hoog te vliegen, te dicht bij de zon, maar ook niet te laag, omwille van het water. De roekeloze jongeling echter slaat zijn raad in de wind en vliegt hoger en hoger. Daardoor gaat de bijenwas smelten en vallen de vleugels uiteen. Hij stort in zee. Daidalos ziet zijn zoon verzwolgen worden door de golven. Voortaan heet dit gedeelte van de Egeïsche zee de Ikarische zee.
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Icarus op Wikimedia Commons. |
