Cornelis Troost
Cornelis Troost (1697 - 1750) was een van de weinige 18e eeuwse Nederlandse schilders die werkelijk origineel genoemd kon worden. In zijn tijd boorduurden namelijk de meeste schilders voort op het stramien van de Gouden Eeuw. Troost echter ontwikkelde een eigen, sterk satirische stijl, waarmee hij het leven in de huiskamers en op straat te kijk zette.
Cornelis Troost was de zoon van een goudsmid. Hij werd eerst opgeleid tot acteur en werkte tussen 1719 en 1724 in de Amsterdamse schouwburg. In 1723 begon hij met schilderen en ging in de leer bij een portretschilder, Arnold Boonen. Cornelis Troost werd daarna een van de belangrijkste Nederlandse schilders uit de 18e eeuw. Aan het het begin van zijn carrière schilderde hij vooral portretten, waarbij de pruiken opvallen die de mensen destijds droegen.
Later begon hij toneelscènes te schilderen. Vanaf 1740 schilderde hij ook militaire scènes. Een andere specialiteit van Troost zijn schilderijen van het idyllische buitenleven. Vrolijke boeren lijken hun dagen dansend, zingend of vissend door te brengen. Of Troost dit echt als de werkelijkheid zag is de vraag. Het kan ook zijn dat hij hiermee een modieuze markt bereikte en dat deze schilderijen de smaak van de tijd weerspiegelen.
Het werk van Cornelis Troost vertoont overeenkomsten met zijn Engelse tijdgenoot William Hogarth.
Cornelis Troost woonde zijn hele leven in Amsterdam. Hij overleed in 1750 en werd begraven in de Nieuwe Kerk te Amsterdam.
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden in de categorie Cornelis Troost van Wikimedia Commons. |
