Charles Best
Charles Best (1899-1978) was een medisch wetenschapper.
Als 22-jarige student was hij de assistent van Frederick Banting en speelde hij een rol in de ontdekking van insuline. Toen het Nobelprijscomite hem niet erkende, maar wel John Macleod, deelde Banting zijn prijs met Best.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werkte hij mee in een programma om bloedserum te beschermen. Later werd hij adviseur voor het medisch research team van de Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO).
In 1967 werd hij Companion van de Order of Canada. In 1994 werd hij opgenomen in de Canadian Medical Hall of Fame. Tien jaar later kwam hij terecht in de National Inventors Hall of Fame van Canada.
De Universiteit van Toronto heeft een onderzoeksinstituut naar Best vernoemd.
[bewerk] Externe link
- Biografie op de site van de Universiteit van Toronto
