Centraaldoos
Een centraaldoos bevindt zich meestal in het plafond en is het punt waar de leidingen van schakelaars, wandcontactdozen en voeding bij elkaar komen.
Een gebouw uitgevoerd volgens het 'centraaldoossysteem' heeft per vertrek over het algemeen minimaal één centraaldoos. De centraaldoos doet meestal ook dienst als aansluiting voor een lichtpunt. Aan het deksel van de centraaldoos zit een haak waar een armatuur aan bevestigd kan worden. Grotere vertrekken met meer lichtpunten aan het plafond hebben ook meer centraaldozen.
Inhoud |
[bewerk] Montage
[bewerk] Betonnen plafond/vloer
De doos kan geplaatst worden in speciaal voor dit doel gemaakte uitsparingen in de betonplaten. De spruiten (aansluitingen) zitten dan meestal aan de bovenkant van de doos. Vanaf de centraaldoos worden PVC-leidingen/buizen van 16mm in doorsnede zoveel mogelijk in flauwe bochten gelegd naar andere centraaldozen, de verdeelinrichting en naar de muren. Deze leidingen worden vervolgens met een vlechttang en vlechtdraad aan het betonijzer bevestigd. Over dit geheel wordt vervolgens de rest van de betonnenvloer gestort. In de muren worden vervolgens stijg- en zakleidingen geplaatst die naar de dozen (potten) voor wandcontactdozen en schakelaars leiden of als voeding dienen voor hoger gelegen etages. Meestal ontkomt men er niet aan om één of meerdere scherpere bochten te maken met een zogenaamde buigveer.
[bewerk] Houten plafond/vloer
In een houten plafond worden de dozen met behulp van latten tussen de balken bevestigd. De spruiten zitten nu aan de zijkanten van de speciaal voor dit soort plafonds vervaardigde centraaldozen. Leidingen worden ook nu weer zoveel mogelijk in vloeiende bochten gelegd zodat het draadtrekken later zo soepel mogelijk verloopt. De leidingen worden met klemmen/clips aan de balken vastgemaakt. Plaatst men de leidingen en dozen 'onder' en niet 'tussen' de balken dan spreekt men van 'uitvullen'.
[bewerk] Bedraden
Nadat de dozen voor de wandcontactdozen en schakelaars en desbetreffende PVC-leidingen ook op hun plaats zitten in de muur, kan begonnen worden met het draadtrekken. Bij voorkeur wordt de draad ingevoerd bij de veelal lager gemonteerde dozen voor wandcontactdozen zodat men in een ergonomische lichaamshouding aan de trekveer kan trekken vanuit de centraaldoos. De trekrichting is in het verlengde van de buis zodat zo min mogelijk wrijving ontstaat.
[bewerk] Afmonteren van centraaldoos
Na het draadtrekken en nadat de stukadoor klaar is met het pleisteren van muren en plafonds kan begonnen worden met het afmonteren. De getrokken draden worden voor een deel ontdaan van het isolatiemateriaal (strippen) en de juiste draden worden met elkaar verbonden middels een lasdop. Dit kan een 'ouderwetse' draailasdop zijn, waarbij de draden in elkaar worden gedraaid en vervolgens worden voorzien van een ronde isolerende dop. Voordeel hiervan is een groot contactvlak tussen de draden en zodoende minder elektrische weerstand en warmteontwikkeling. Nadeel is dat deze klus arbeidsintensiever is en meer handigheid vereist. Een andere manier is om gebruik te maken van steeklasklemmen, in de volksmond ook wel WAGO-klemmen genoemd, naar de naam van de bekendste fabrikant. Ook worden de nuldraad, eventueel aarddraad en één of meerdere schakeldraden naar buiten gevoerd en afgemonteerd met een kroonsteen zodat hier een lamparmatuur op aan gesloten kan worden.
