Biopolitiek

Biopolitiek is een term die gebruikt wordt door Michel Foucault ter aanduiding van politieke systemen waarin biomacht wordt uitgeoefend.

De term wordt opgepakt door Michael Hardt en Antonio Negri en door hen vooral gebruikt ter aanduiding van de productiewijze van de postindustriële maatschappij: de productie van het sociale leven, waarin cultuur en politiek samengaan. Deze biedt de kans op verzet tegen het kapitalistisch systeem (in de terminologie van Hardt en Negri, het Empire) en de biomacht die het uitoefent met het eigen lijf en leven als wapen. Een belangrijke vorm van biopolitiek is het het vluchten voor armoede, waarbij men de grenzen van natiestaten ondermijnt door 'simpelweg' elders te gaan leven. Ook zelfmoordterrorisme is een vorm van biopolitiek ('de meest tragische en afschuwelijke'): hier wordt het eigen leven vrijwel letterlijk als wapen ingezet, waarbij het verloren gaat.