1e Dynastie van Egypte
De 1e Dynastie van de Egyptische oudheid wordt gedateerd tussen 2920 en 2770 v. Chr. en maakt samen met de 2e en de 3e Dynastie deel uit van de Vroeg-dynastieke Periode die liep van 2920 to 2575 v. Chr.
Twee opmerkelijke veranderingen luidden het begin van deze periode in, namelijk de verspreiding van het schrift en de stichting van Memphis, de stad die waarschijnlijk vanaf dat moment de politieke hoofdstad van Egypte was. Het schrift werd gedurende deze periode vooral gebruikt voor het schrijven van jaarnamen, een soort annalen die per regeringsjaar van een koning de belangrijkste gebeurtenissen noemen.
Volgens de Oud-Egyptische traditie begint de 1e Dynastie met Menes. Echter, in bepaalde bronnen wordt de naam Menes genoemd als stichter van de 1e Dynastie, en in andere bronnen wordt de naam Hor-Aha als stichter genoemd, waardoor enige verwarring is ontstaan. Het lijkt er echter op te wijzen dat de stichter van de 1e Dynastie als Horusnaam Menes had, en als geboortenaam Hor-Aha. Ook latere koningen hadden meerdere namen, dat is dus niet iets vreemds.
De belangrijkste machtscentra in deze periode in Egypte waren Abydos, Memphis en Hierakonpolis. In veel plaatsen in Egypte zijn grote begraafplaatsen uit deze tijd gevonden, wat impliceert dat het land minder gecentraliseerd was dan tijdens het Oude Rijk, toen er geen sprake meer was van rijke provinciale begraafplaatsen. De koningen werden in de woestijn bij Abydos begraven, terwijl de monumenten voor de cultus van de overleden koningen zich aan de rand van de woestijn, dichter bij de nederzettingen bevonden. Terwijl de koningen en andere leden van het koninklijk huis in Abydos werden begraven, werden de hoge ambtenaren in Saqqara begraven. Van enkele opslagruimten die bij deze graven hoorden, is de inhoud bewaard gebleven en tonen dat er reeds in de 1e Dynastie een groot scala aan koperen objecten en stenen vazen als luxe objecten in omloop waren.