Runa

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Runa er, í stærðfræði, óendanleg fjölskylda af stökum ásamt vísismenginu . Óformlega má líta á runu sem keðju af fyrirbærum sem koma eitt á fætur öðru, og enginn endir er á. Dæmi um runur væri:

• 1,2,3,4,5,6,7...
• 5,10,15,20,25,...
• 1,1,2,3,5,8,13,21,... (Fibbonnacci runan)
• 1,1,1,1,1,1,... (Fastarunan 1)

Runa er gjarnan táknuð, líkt og fjölskyldur almennt, með svigum, t.d. (a). Þá er það oft ritað , til þess að gefa til kynna að um sé að ræða fjölskyldu þar sem að hvert stak hefur vísi úr mengi náttúrlegra talna. Þá er n-ta stak rununnar táknað a_n.

Runur eru ýmist samleitnar eða ósamleitnar, takmarkaðar eða ótakmarkaðar. Ef að fjarlægð milli staka minnkar eftir því sem líður á rununa kallast runan Cauchyruna á firðinni sem fjarlægðin er mæld með.

[breyta] Sjá einnig

• Röð
• Fjölskylda
• Mengi
• Mengjafræði
• N-nd