Branca (moeda)
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
A branca foi unha moeda castelá, de uso moi corrente e valor mínimo. Instaurouna Pedro I como moeda de bellón equivalente a medio marabedí. A partir de 1451 comezaron a emitirse brancas de lei moi baixa, 62 unidades equivalían a un real de prata e pesaban 19 gr. A partir da reforma de 1497 do reis Católicos emitíronse en cobre, de peso 1.2 gramos, 68 unidades equivalían a un real. No reinado de Filipe II as brancas aínda se emitiron por peor lei e deixaron de baterse no reinado de Filipe III. Do ínfimo valor destas moedas procede a expresión quedar sen branca cando alguén queda sen absolutamente nada de diñeiro.
En Galicia cuñáronse na Real Casa da Moeda da Coruña