Wisp
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
اغلب WISP ها خدمات اضافه تری از جمله VoIP (ارتباط تلفنی بروی آی پی) یا شبکه مجازی خصوصی (VPN) نیز ارائه می کنند. حتی برای اولین بار شرکتی در ایالات متحده به نام موی بیم سرویس تصویری (Video-On-Demand) را نیز با پشتیبانی و سرمایه گذاری شرکت اینتل (Intel) ارائه کرد.
هم اکنون سرعت ارتباطی به بیش از 200 مگابیت در ثانیه رسیده است ولی استاندارد جهانی مناسبی برای WISP به تصویب کامل نرسیده است و در تلاش برای استاندار سازی کردن سیستم های بی سیم پروژه WiMAX پیشنهاد شده است که در برخی شهرهای برتر دنیا سیستم آزمایشی آن اجرا شده است.