خیوه
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
خیوه نام شهری است در خوارزم.زمانی خیوه مرکز خوارزم بود.امروز در کشور ازبکستان جای گرفته است.بازرگانان عرب در سده دهم میلادی از این شهر نام می‌‌برند هر چند که باستانشناسان پیشینه آنرا به سده شش میلادی می‌‌رسانند.
[ویرایش] تاریخ نوین شهر
تا پیش از چیرگی روسها بر خوارزم خانهایی بر این سرزمین با مرکزیت خیوه خودسرانه فذمان می‌‌راندند.در سال 1873 ژنرال روس فون کاوفمن به این شهر تاخت.تزارها بر سراسر خوارزم چیرگی یافتند ولی خیوه را به شکل اسمی خودمختار گذاردند.پس از واژگونی تزارها سرانجام خیوه در تقسیمبندی تازه کشور در سال 1924 به ازبکستان پیوست.
[ویرایش] درباره شهر
خیوه دو بخش دارد،بخش بیرونی دیجان‌قلعه نام دارد.این بخش دارای باروی و دیواری بود که 11 دروازه داشت.بخش درونی ایچان‌قلعه نام دارد.این بخش دیواری خشتی دارد که گرداگردش را فراگرفته است.برخی بر این باورند که پی این دیوار در سده 10 میلادی ریخته شده است.دیوارهای کنگره‌دار آن به بلندای 10 متر به سده هفدهم میلادی باز می‌‌گردد.
این شهر 50 اثر تاریخی و 250 خانه کهن - که بیشترشان به سده‌های هژدهم و نوزدهم بازمی گردند- دارد.برای نمونه مسجد جمعه این شهر در سده دهم میلادی راه اندازی شد و در سالهای 1788-89 میلادی بازسازی گردید.همچنین سرسرای ستوندار شناخته شده این شهر که دارای 112 ستون از مصالح ساختمانی کهن هنوز سرپاست.
[ویرایش] منبع
*ویکی پدیای انگلیسی
