ایرانویج
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ایرانویج به معنی "سرزمین ایرانیان" یا "بنگاه و پایگاه اصلی ایرانیان" نام سرزمینی است که ایرانیان از آغاز در آن میزیستند.
نخستین سرزمین و کشور نیکی که من - اهوره مزدا- آفریدم ایرانویج بود بر کرانهء رود دایتیای نیک. پس آن گاه اهریمن همه تن مرگ بیامد و به پتیارگی"اژدها" را در رود دایتیا بیافرید وزمستان دیو آفریده را بر جهان هستی چیرگی بخشید.(اوستا)
- شاید ایرانویج سرزمینی بوده در سیبری، جایی که اقوام آریایی در گذشته بسیار دور در آن میزیسته اند. و چنان که به نظر میرسد، آنها بعدها به دلیل شرایط نامساعد جوی مجبور به ترک آن سرزمین شده اند.
- بنا به روايت دکتر پرهيز کار در توضيحات اوستا از آنجا که آريائيها دامدار بودند و به دليل يخبندان هاي طولاني امکان چرا براي دامها وجود نداشت آريائيها شروع به مهاجرت از ايرانويچ (که در کتاب ايشان همان گرجستان است) شروع به مهاجرت در سه جهت غرب، شرق و جنوب کردند که آن دسته که به کوه هاي جنوبي وارد شدند ايرانيان هستند.
بر سر نام و مکان اين سرزمين بين محققان اختلاف شديد وجود دارد و هنوز هيچ اثر قابل اعتمادي از ان پيدا نشده است ولي همه در مورد اين که اين سرزمين در شمال درياي خزر قرار داشته متفق النظر هستند.