استان تاشکند
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
استان تاشکند یکی از استان‌های کشور ازبکستان است. وسعت آن ۱۵،۶۰۰ کيلومتر مربع و جمعيت آن ۴،۸۳۷،۵۰۰ تن است. مرکز این استان شهر تاشکند است.
نام تاشکند از دو جزء تشکیل دشه است. تاش صورت دیگر چاچ نام باستانی ایرانی این منطقه است و کَند در زبان سغدی (از زبان‌های ایرانی) به معنی شهر است، بنابراین واژه تاشکند به معنی «شهر سنگ» است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] شهرستان‌ها
شهرستان‌های استان تاشکند[1]:
- شهرستان میرآباد
- شهرستان میرزا الغ‌بیک
- شهرستان آهنگران
- شهرستان اکمل اکراموف
- شهرستان بیک‌آباد
- شهرستان بوستانلیق
- شهرستان چلانزار
- شهرستان چناز
- شهرستان گزلکنت
- شهرستان همزه
- کلس
- المالیغ
- چرچق
- انگرین
[ویرایش] شهرها
- تاشکند
- بالتا
- باغیش
- آذرتپه
- آیری‌کولاک
- آونگرد
- انگرین
- امیرتیمور
- آلتین‌تپه
- السعید
- علیم‌کنت
- علیم‌بابا
- آق‌توزک
- آق‌تپه-چغاتای
- آق‌تپه
- آق‌اولا
- آق‌آتا
- آچی
- آبوز
- آلتی‌اولا
- آگالیک
[ویرایش] منابع
- ویکی‌پدیای انگلیسی.
- منبع نام شهرها و شهرستان‌ها: ویو-ویو
- آمارهای جمعیتی و جغرافیایی
[ویرایش] پانویس
^ 1. توضیح: در زبان‌های ازبکی و فارسی تاجیکی حروف منتاظر با آ و اَ فارسی به‌صورت اُ و اَ تلفظ می‌شوند و در آوانویسی آن به حروف لاتین به ترتیب به صورت o و a نوشته می‌شوند. بنابر این نام فارسی دشت‌آباد مطابق این روش Dashtobod نوشته می‌شود.
