اروپای دوران فئودالی

[ویرایش] فئودال

از حدود سال 800 تا 1300 میلادی، بیشتر مناطق اروپای غربی توسط سیستم فئودالی سازماندهی شده بود. پادشاه مالک همه زمین بود که به مناطقی به نام ملک اربابی تقسیم می شد و ارباب هر ملک، خراجگذار پادشاه محسوب می شد. او سوگند وفاداری یاد می کرد و متعهد می شد که برای حفاظت از اموال پادشاه، سربازانی (مردان جنگی) استخدام نماید. رعیت ها در روستاها زندگی می کردند. آنها سهمی از محصولات خود را به املاک شاه (خراجگذار شاه) می دادند.

پاپ یکی از قدرتمندترین حاکمان اروپایی فئودالی محسوب می شد. او رئیس کلیسای کاتولیک رومی بود که مقدار زیادی زمین، تحت مالکیت خود داشت. پاپ از همه پادشاهان انتظار داشت که از او اطاعت کنند. اما هنگامی که قدرت پادشاهان و امپراتورها زیادتر شد، سعی کردند که با کلیسا مبارزه کنند.

[ویرایش] گریگوری و هنری

گریگوری هفتم (1085 ـ 1020 م) که اصلاح گر قدرتمندی بود، در سال 1073 م به عنوان پاپ انتخاب گردید. او با فساد بالاترین طبقات کلیسا مبارزه کرد. پاپ جدید سعی نمود تا ریشه تخلفات و گناهانی مانند خرید و فروش مقامات روحانی و اموال کلیسا، را از بین ببرد. اوحتی سعی کرد تا از انتخاب اسقفها توسط پادشاهان به دلایل سیاسی، جلوگیری نماید. گریگوری در فاصله کوتاهی با هنری چهارم (1106 ـ 1050 م)، رهبر قدرتمند آلمانی که بر امپراتوری مقدس ایتالیا حکومت می کرد، به مبارزه پرداخت.

[ویرایش] اهانت های هنری

هنری در سال 1076 م سعی کرد گریگوری را از مقام پاپ عزل نماید. گریگوری در مقابل، هنری را از جامعه کلیسایی بیرون کرد. این یک اقدام افراطی محسوب می شد. معنی این اقدام آن بود که هنری آدم گناهکاری است و نمی تواند تاج امپراتوری را به سر بگذارد. بندگان و رعیتهای هنری عاجزانه از گریگوری خواستند تا او را ببخشد. هنری به ملاقات گریگوری شتافت تا از او عذرخواهی کند . گریگوری او را در هوای برفی و طوفانی به مدت 3 روز در بیرون در محل اقامت خود ایستاده نگه داشت و به او اجازه ورود نداد . عاقبت هنری موفق به ملاقات گریگوری شد. و نهایتا پاپ هنری را بخشید.

[ویرایش] سقوط گریگوری

هنری بالاخره توانست جواب این توهین را بدهد در سال 1084 م او بوسیله سربازانش رم را فتج کرد و گریگوری را به تبعید فرستاد. سپس او پاپ دیگری انتخاب نمود تا بتواند او را تحت کنترل خود داشته باشد. اما مقاومت گریگوری در مقابل او به معنی آن بود که مردم تا چند قرن بعد، پاپها را رهبران اخلاقی اروپا می دانستند.

[ویرایش] کتاب روز رستاخیز

در سال 1086 م ویلیام اول ، اولین پادشاه نرمان در انگلستان، دستور یک آمارگیری در سطح کشور را صادر کرد تا معلوم شود که هر یک از اربابان زمیندار چه اندازه زمین و چه تعداد احشام در اختیار دارند و ارزش آنها چقدر است. نتیجه حاصله از این آمارگیری در قالب «کتاب روز رستاخیز»، گردآوری شد. علت انتخاب این اسم برای این کتاب آنست

[ویرایش] رعیت

رعیت بسیار فقیر بود، اما بر خلاف بردگان، آنها از حقوق کاملا مشخصی برخوردار بودند. مثلا در انگلیس، رعیت ها اجازه داشتند از جنگلهای مملوکی پادشاه، بوسیله قلاب یا عصا، چوب جمع کنند. این به آن معنی بود که آنها می توانستند تمام شاخه های جداشده از درخت را که روی زمین افتاده بود، بوسیله قلابها با عصاهای چوبی جمع آوری نمایند.

رده‌های صفحه: مقالات بدون منبع | تاریخ اروپا