آذرخش (جنگنده)

آذَرَخش نام نخستین هواپیمای جنگنده ساخت ایران است. این جنگنده که در ایران و به روش مهندسی معکوس بر روی جنگنده بمب افکن اف-5 ساخته و آزمایش شده‌است در سال ۱۳۷۷ به تولید انبوه رسید.

جنگنده آذرخش حدودا 15 درصد بزرگتر از F-5E میباشد و از موتورهای RD-33 لیولکا نیرو میگیرد.^{[نیاز به ذکر منبع]}

طراحی این هواپیما به طرز چشم گیری شبیه هواپیمای جنگنده-بمب افکن F/A 18 ساخت آمریکا می باشد که به اختصار F18 خوانده می شود. بیشترین شباهت در دو سکان عمودی زاویه دار نسبت به محور طولی و صفحات جانبی در کناره های هواپیما تا کناره کابین می باشد. لازم به ذکر است نمونه اولیه -هواپیمای اف5- دارای یک سکان عمودی بوده و فاقد صفحات مذکور در کنار بدنه می باشد.

ظاهرا اویونیک این پرنده دستخوش تغییرات اساسی گردیده است و از سامانه های روسی در آن استفاده گردیده. کابین این جنگنده از تجهیزات جدید شامل نشاندهنده های دی جی تال و مانیتورهای LCD یا پلاسمای مایع استفاده گسترده گردیده است . در بخش تجهیزات خدمه پروازی نیز تغییرات اساسی بچشم می خورد به صورتی که از کلاه های پروازی هوشمند جهت هرچه کمتر گردیدن بار کاری خلبان و افسر کمک استفاده گردیده است.

[ویرایش] نیروی پیشران

جنگندهٔ آذرخش از دو موتور روسی آردی-۳۳ استفاده می‌کند این جنگنده بیشتر برای عملیاتهای هوا به زمین طراحی شده ولی در کنارآن توانایی جنگ هوایی را نیز دارد. پیشرانه این هواپیما دو دستگاه موتور RD-۳۳ (موتور جنگنده ميگ)است که از موتورهای هواپیمای اف-۵ بسیار قدرتمندتر بوده امکان پرواز تا سرعتهای ۱٫۵ تا ۱٫۷ ماخ را به این هواپیما می‌دهد. که البته کمی ویا مقداری کمتر از هواپیمای صاعقه است.

[ویرایش] مقایسه با اف5

هواپیمای آذرخش را می‌توان یک جنگنده اف-۵ دانست که در آن مساحت بالها تا حدودی افزایش یافته و موتورها و اویونیک آن با نمونه‌های جدیدتر روسی تعویض گشته‌است. مشهودترین تفاوت این هواپیما با جنگنده اف-۵، ورودی موتورهای به وضوح بزرگ‌تر آن است که در نتیجه نصب موتور قدرتمند تر و نیاز به ورودی هوای بزرگ‌تر حاصل آمده‌است. همچنین تغییرات واضحی در سکان عمودی آن پدید آمده که می‌توان از آنها به عنوان عوامل کنترل کنندهٔ مانور پذیری فوق العاده و بعضا خارج از کنترل F-۵ دانست. وزن این جنگنده در حالت عادی حدود 8 تون و در حالت حد اکثر بین 15 تا 18 تن خواهد بود، کفتنی این جنگنده می‌تواند حدود 4000 تا 4500 کیلوگرم تسلیحات با خود حمل کند.

[ویرایش] امکانات

رادار این هواپیما از نوع N۰۱۹-ME که در ایران بهسازی شده تا کارایی آن بر ضد اهداف زمینی افزایش یابد و برد این هواپیما نیز مانند هواپیمای صاعقه در حدود ۶۰۰ تا ۱۰۰۰ کیلومتر است. این هواپیما یعنی جنگنده آذرخش بیشترو در واقع برای حمله به اهداف زمینی طراحی و ساخته شده‌است و توانایی جنگ هوایی را نیز دارا است که کاملاً ساخت ايران بوده و برای جایگزینی است. هواپیمای اف5 و به تبع آن آذرخش به دلیل کوچکی قابلیت حمل مقدار کمی سوخت را دارد که باعث کوتاه شدن بر هواپیما نسبت به هواپیماهای هم عصر خود مانند اف4 می شود.(هواپیمای اف4 میتواند هم وزن هواپیمای اف5 سوخت با خود حمل کند.) به همین دلیل در زمان جنگ از این هواپیما بیشتر به عنوان هواپیمای گشتی شناسایی و یا جهت بمباران اهداف نزدیک استفاده می شد. و البته همین کمبود سوخت قابلیت درگیری با اهداف هوایی و انجام جنگ هوایی یا Dog Fightt را به شدت کاهش می دهد.

[ویرایش] پیوند به بیرون

• درباره جنگنده آذرخش (به انگلیسی)

این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

رده‌های صفحه: مقالات بدون منبع | مقاله‌های نیازمند یادکرد | مقاله‌های ناقص | هوافضا | جنگنده‌ها | ارتش | نیروی هوایی | نیروی هوایی ایران | هواپیماهای جنگی | جنگنده‌های ایرانی