Σαβαίοι
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σαβαίοι: Αρχαίος αραβικός λαός - Βασίλειο
Για τους Σαβαίους κάποια στοιχεία υπάρχουν για τους Βασιλείς τους (Cheba ή Shaba) . Η λέξη σημαίνει μεσημβρία. Με το όνομα όμως αυτό δίδεται σε λαό της νοτιοδυτικής Αραβίας αλλά και στα κείμενα έναντι της Υεμένης παράλια, της σημερινής Αιθιοπίας που κατά παραδόσεις οι Σαβαίοι μετανάστευσαν και επεκρά τησαν με άλλους λαούς αραβικούς όπως τους Χαμπασάτ (Χαμπεσήδες ή Χαμπές). Ακόμη και σήμερα η Αιθιοπία στα αραβικά και τουρκικά λέγεται Χαμπές! Κατά τις αξουμιτικές παραδόσεις οι μετανάστες αυτοί, οι Σαβαίοι αποτέλεσαν το καθεαυτό Βασίλειο του Σαβά, του οποίου μια Βασίλισσα ονόματι Μακέδα μετέβει στο Σολομώντα με τον οποίο απέκτησε ένα γιο τον Μενελίκ Εμπνά Χακίμ δηλαδή «γιο του Σοφού».
Κατά αραβικές όμως παραδόσεις αυτή που επισκέφθηκε τον Σολομώντα (Σουλεϊμάν) ήταν η μυθική Βαλκίς ή Μπαλκίς που βασίλεψε στα μέρη της Υεμένης και κατά μια φήμη ασπάσθηκε τη μονοθεϊστική θρησκεία ενωθείσα με τον Σολομώντα, στη Παλαιά Διαθήκη (Βασιλ.10) περί το 950πΧ. Αλλά στις σαβαϊκές επιγραφές μέχρι τον Η’ αι. πΧ. τίποτε δεν περιγράφεται. Κάποια Ασσυριακή επιγραφή αναφέρει τον Ιθαμάρα Σαβαίο που πλήρωνε φόρο στο Βασιλιά Σαργόν το 715 πΧ. Στην εποχή αυτή οι Σαβαίοι φαίνεται πως κατοικούσαν στη Β. Αραβία εκτός αν πρόκειται για αποικία τους.
Η σαβαϊκή κυριαρχία διαιρείται σε τρείς περιόδους κατ΄ αντιστοιχία των βασιλευσάντων δυναστειών τους. Κατά την πρώτη βασίλευσαν οι Μακάριμπ ή Μουκάριμπ (σήμερα η λέξη αραβ. σημαίνει: οι συγγενείς) και ίσως σημαίνει Βασιλείς. Πρώτη λοιπόν πρωτεύουσά τους η Σίρβα. Από τη Δυναστεία αυτή κατά επιγραφή βασίλευσαν 10 ηγεμόνες από Θ΄ μέχρι Στ΄ αι.πΧ. Η δεύτερη περίοδος από το 500 πΧ είναι η των «Βασιλέων του Σαβά» με πρωτεύουσα και κατά Στράβωνα την Μαριάβα (ή Μαριουά). Από επιγραφή έγιναν γνωστά 17 ονόματα Βασιλέων μέχρι του 116 πΧ. Κατόπιν διαδέχθηκαν αυτούς οι Χιμιαρίτες (ή Ομηρίτες)
Την περίοδο αυτή αλλά και προηγούμενα η Αραβία γενικά θεωρείτο χώρα με μυθώδη πλούτο τόσο πολύ που ο Στράβων γράφει ότι και ο Μέγας Αλέξανδρος σκέφθηκε για το λόγο αυτό να την καταλάβει. Ενώ ο Αρριανός (Αναβ.7.20.1) αναφέρει ότι ο Μ. Αλέξανδρος ζήτησε στοιχεία από τρεις ερευνητές πεμφθέντες από τον ίδιο από διαφορετική οδό, τον Αρχίο, τον Ανδροσθένη και τον Ιέρωνα τον Συλέα να περιπλεύσει την Αραβία με τριακόντορο πλοίο.
Και όπως απεδείχθη ο πλούτος δεν ήταν γηγενής αλλά οφειλόταν στο δια ξηράς και θάλασσας εμπόριο που γινόταν δια θαλάσσης από Ινδία μέχρι Ν. Αραβία και από εκεί δια ξηράς στην ενδοχώρα και Αίγυπτο. Όταν όμως αργότερα οι Πτολεμαίοι διάνοιξαν κατευθείαν οδό από Αλεξάνδρεια Ινδική όλοι αυτοί οι νότιοι λαοί αναγκάσθηκαν να μεταναστεύσουν και τα αρχαία αυτά βασίλεια να χαθούν.
