Παίονες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οι Παίονες ήταν λαός που κατοικούσε στην αρχαία Μακεδονία και την Θράκη. Αρχικά κατοικούσαν στην πάνω κοιλάδα του Αξιού και την δυτική Ιλλυρία, και επεκτάθηκαν στην Βοττιαία και Ημαθία μέχρι τον Στρυμόνα.

Οι Παίονες αναφέρονται στην Ιλιάδα ως σύμμαχοι της Τροίας. Ο Στράβων γράφει για τους Παίονες ότι ήταν Θράκες, και συμπληρώνει ότι από άλλους θεωρούνταν ότι προέρχονταν από άποικους Φρύγες και άλλοι ότι από αυτούς προέρχονταν εκείνοι. Αποτελούνταν από πολλές φυλές γνωστές με το όνομα Παίονες, Σιροπαίονες, Γρααίοι, Λαιαίοι, Παιόπλαι, Παναίοι. Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι οι Παίονες ζούσαν σε πόλεις και χωριά. Μεγάλες πόλεις ήταν η Άστιβος (σημερινό Στίπ), ο Δόβηρος (πιθανόν η Δοϊράνη) και το Αστραίον. Πιθανόν οι Στόβοι (Σημερινό Στόμπι) να ήταν η πρωτεύουσα του κράτους.

Κατά την εκστρατεία του Ξέρξη στην Ελλάδα συμμετείχαν στον στρατό του, άλλοι ως σύμμαχοι και άλλοι ως υποτελείς. Ο Φίλιππος Β' μετά τον θάνατο του βασιλιά των Παιόνων Άγη, εκστράτευσε εναντίον τους και τους κατέκτησε (355 - 354 π.Χ.). Εκείνη την εποχή υπήρχε και αντίθεση στην Αθήνα για την πολιτική του Φιλίππου. Ο Ισοκράτης απλώς αναφέρει ότι ο Φίλιππος υπέταξε τους Παίονες και τους έκανε υπηκοους του. Αντίθετα ο Δημοσθένης τον κατηγορούσε για τον εξαναγκασμό των Παιόνων να συμμαχήσουν μαζί του ή να υποταχθούν ενώ προηγουμένως ήταν ελεύθεροι και σύμμαχοι των Αθηναίων. Ο Αλέξανδρος μετέπειτα εκστράτευσε επίσης εναντίον τους όταν αποπειράθηκαν να στασιάσουν. Κατά την εκστρατεία του στην Ασία χρησιμοποίησε Παίονες ως ελαφρά σώματα «ψιλών».

[Επεξεργασία] Γνωστοί βασιλιάδες της Παιονίας

• Άγις. Σύγχρονος του Φιλίππου, μετά τον θάνατό του ο Φίλιππος επιτέθηκε εναντίων των Παιόνων.
• Λύκκειος (περίπου 359 - 340 π.Χ.)
• Πατράος (περίπου 340 - 315 π.Χ.)
• Αυδολέων, ή Αυδωλέων γιός του Πατράου, (περίπου 315 - 286 π.Χ.). Το 310 π.Χ. η ανεξαρτησία του ηγεμόνα αυτού διέτρεξε κίνδυνο από τους Αυταριάτες Ιλλυριούς, σώθηκε δε με τη βοήθεια του Κάσσανδρου. Υπήρξε φίλος και σύμμαχος των Αθηναίων κατά του Δημητρίου του Πολιορκητή και γι΄ αυτό το λόγο είχε με ψήφισμα τιμηθεί από την εκκλησία του δήμου. Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης σε ένα απόσπασμα του εικοστού βιβλίου του τον αποκαλεί Αυτολέοντα, αλλά μάλλον λανθασμένα. Μάλλον είναι Αυδολέων, που σημαίνει αυτόν που έχει φωνή λιονταριού, μεγαλόφωνο. Του Βασιλέως αυτού διασώθηκαν άξια λόγου νομίσματα που συχνά αντέγραφαν οι Γαλάτες. Αυτά ήταν δύο τύπων, τα του α' φέρουν στη μία όψη κεφαλή της Αθηνάς ή του Διονύσου και επί της άλλης ίππο ελεύθερο ή προτομή ίππου και επιγραφή ΑΥΔΩΛΕΟΝΤΟΣ, τα δε του β' είναι αττικά τετράδραχμα όμοια με του Μ. Αλεξάνδρου και φέρουν την επιγραφή ΑΥΔΩΛΕΟΝΤΟΣ ΒΑΣΙΛΕΩΣ.
• Αρίστων, γιός και διάδοχος του Αυδολέοντα.
• Δροπίων, (περίπου 279 π.Χ.) Γιός του Δέοντα, έγινε γνωστός από ένα ανάθημα που έστειλε στους Δελφούς, μια χάλκινη κεφαλή Παιονικού ταύρου, (αναφέρεται από τον Παυσανία). Το 1877 ανακαλύφθηκε στην Ολυμπία ένα βάθρο ανδριάντα με επιγραφή ότι είχε στηθεί από τους Παίονες προς τιμή του βασιλιά Δροπίωνα. Αυτό δείχνει ότι οι βασιλιάδες της Παιονίας είχαν ελληνική καταγωγή αφού μόνο σε έλληνες επιτρεπόταν η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς αγώνες.

[Επεξεργασία] Το όνομα των Παιόνων

Ο περιηγητής Παυσανίας αφηγείται το παρακάτω: Ο εραστής της Σελήνης, ο Ενδυμίων από την Αρκαδία είχε τρεις γιούς, τον Παίονα, τον Επείο και τον Αιτωλό. Ο Ενδυμίων για να δώσει το βασίλειό του σε έναν από αυτούς, τους έβαλε να τρέξουν σε αγώνα δρόμου στην Ολυμπία, όπου νίκησε και πήρε την βασιλεία ο Επειός. Ο Παίονας λυπήθηκε και έφυγε για να εγκατασταθεί στην επάνω κοιλάδα του Αξιού που ονομάστηκε Παιονία.