Κοσμολογία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Κοσμολογία είναι η επιστήμη που εξετάζει το πώς και γιατί γεννήθηκε το σύμπαν, τι υπήρχε πριν από αυτό και την εξέλιξη του μέχρι την κατάληξη του και αν θα υπάρχει τέτοια. Για να φτάσει όμως να γίνει μια καθαρά πειραματική και παρατηρησιακή επιστήμη πέρασε από πολλά στάδια. Ο αρχαίος άνθρωπος δημιούργησε την Κοσμολογική Μυθολογία υφαίνοντας μύθους πίσω από κάθε φαινόμενο της ζωής του, στην προσπάθεια του να απαντήσει στα παραπάνω ερωτήματα. Με την εξέλιξη της φιλοσοφίας η μυθολογική Κοσμολογία άρχισε να εξασθενεί σταδιακά. Οι φιλόσοφοι χώριζαν τον μύθο από τον λόγο σχηματίζοντας τις πρώτες επιστήμες, οι οποίες βοήθησαν στην ανάπτυξη της Φιλοσοφικής Κοσμολογίας. Αυτή η Κοσμολογία μεταλαμπαδεύτηκε στην Ευρώπη και εξελίχθηκε στην σημερινή μορφή της.

Πίνακας περιεχομένων 1 Αρχαία Κοσμολογική Μυθολογία 1.1 Βαβυλωνιακή Κοσμολογία 1.2 Αιγυπτιακή Κοσμολογία 1.3 Σκανδιναβική κοσμολογία 1.4 Ινδουιστική Κοσμολογία 1.5 Κινεζική Κοσμολογία 1.6 Ελληνική Κοσμολογία 1.6.1 Ορφικός Μύθος 1.6.2 Θεογονία του Ησίοδου 1.6.3 Αλκμάνιο κοσμογονικό μοντέλο 1.7 Εβραϊκή Κοσμολογία 1.7.1 Εβραϊκή βιβλική κοσμολογία 1.7.2 Εβραϊκή μυστικιστική κοσμολογία 2 Φιλοσοφική και Πρώϊμη επιστημονική Κοσμολογία 3 Σύγχρονη Επιστημονική Κοσμολογία 3.1 Κοσμολογική Αρχή 3.2 Θεωρία της σχετικότητας και κοσμολογία 3.3 Σύγχρονες Κοσμολογικές Θεωρίες 3.3.1 Θεωρία Μεγάλης Έκρηξης 3.3.2 Κοσμολογία της Συνεχούς Δημιουργίας 3.3.3 Θεωρία Λίντε 3.3.4 Θεωρίες Μεταβαλλόμενης Σταθεράς Παγκόσμιας Έλξης 3.3.4.1 Θεωρία Brans-Dicke 3.3.4.2 Θεωρία Dirac 4 Βιβλιογραφία 5 Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία] Αρχαία Κοσμολογική Μυθολογία

[Επεξεργασία] Βαβυλωνιακή Κοσμολογία

Δείτε το κύριο άρθρο επί του θέματος: Βαβυλωνιακή Κοσμολογία

Ο κοσμολογικός μύθος των Βαβυλωνίων σώζεται σε σειρά πήλινων πλακών που χρονολογούνται στο 700 π.Χ. και φυλάσσονται στη βιβλιοθήκη του Ασσουρμπανιμπάλ.

Σύμφωνα με το Βαβυλωνιακό μύθο στην αρχή βασίλευε το Χάος. Από το Χάος γεννήθηκε ο θεός γεννήτορας του κόσμου Απσού και η σύντροφός του Τιαμάτ, από την ένωση των οποίων γεννήθηκαν τερατώδη πλάσματα με την μορφή δράκοντα. Με το πέρασμα του χρόνου νέοι θεοί γεννήθηκαν. Ένας από αυτούς, ο Έα θεός των υδάτων σκότωσε τον Απσού σε μια μονομαχία. Η Τιαμάτ εκδικούμενη τον θάνατο του συντρόφου της άρχισε να σκοτώνει τους άλλους θεούς σε μια προσπάθεια επιβολής της κυριαρχίας της στο Σύμπαν. Όμως ο θεός Μαρντούκ, γιος του Έα, κατάφερε να αποκαταστήσει την κοσμική τάξη νικώντας τη.

Στη συνέχεια τεμάχισε στα δύο το κορμί της. Από το ένα κομμάτι δημιούργησε την Γη, και για να απότρέψει στα Άνω Υδατα να την πλυμμυρίσουν, από το άλλο τον ουράνιο θόλο. Στο τέλος χρησιμοποιώντας το αίμα του και χώμα έπλασε τους ανθρώπους.

Σύμφωνα με τον μύθο ο ουρανός είναι διαιρεμένος σε τρία μέρη:

• Ανώτατη κατοικία του μεγάλου θεού Ανού
• Μεσαία κατοικία Μαρντούκ
• Κατώτατοι αστερισμοί που ήταν τα ομοιώματα των θεών

Ανάλογα και η Γη ήταν διαιρεμένη σε τρία μέρη:

• Ανώτατη κατοικία των ανθρώπων
• Μεσαίο βασίλειο θεού υδάτων Έα
• Κατώτατη κατοικία θεών του Κάτω Κόσμου

[Επεξεργασία] Αιγυπτιακή Κοσμολογία

Δείτε το κύριο άρθρο επί του θέματος: Αιγυπτιακή Κοσμολογία

Η Αιγυπτιακή κοσμολογική παράδοση έχει ανασυντεθεί από πολλά ευρήματα όπως παπύρους και τοιχογραφίες.

Σύμφωνα με αυτήν, ο δημιουργός του κόσμου είναι ο προαιώνιος θεός Ρα που με τον λόγο του δημιούργησε τον κόσμο, την Γη, το Νερό, την χλωρίδα και την Έρημο. Ο λόγος του Ρα έφτασε και στην νέο-δημιουργημένη Γη και ενζυμώμενη με το χώμα έπλασε ανθρώπους, ζώα, φυτά κ.τ.λ.

Το Σύμπαν το φαντάζονταν ως ορθογώνιο κουτί με πάτωμα την Γη και οροφή είτε μια Αγελάδα με τα πόδια της στα τέσσερα σημεία της Γης, είτε το επιμηκυμένο σώμα της θεάς Νουτ με το πρόσωπο της στραμμένο στην Ανατολή και τα άκρα της να αποτελούν τους στύλους του στερεώματος.

Γύρω από το Σύμπαν-κουτί έρεε ένας μεγάλος ποταμός, πάνω τον οποίο ταξίδευαν με τη βοήθεια καϊκιών ο Ήλιος και η Σελήνη που κρύβονταν στις σπηλιές των όχθεών του κατά την δύση τους. Το ίδιο και οι πλανήτες. Καθε δεκαπενθήμερο περίπου ένα αγριογούρουνο έτρωγε σιγά σιγά την σελήνη για δυο εβδομάδες. Όταν πείναγε πολύ την έτρωγε με την μία δημιουργώντας εκλείψεις.

[Επεξεργασία] Σκανδιναβική κοσμολογία

Δείτε το κύριο άρθρο επί του θέματος: Σκανδιναβική κοσμολογία

Η Σκανδιναβική κοσμολογία, σύμφωνα με τις πηγές, αναγνωρίζει την ύπαρξη εννέα κόσμων, που προσδιορίζονται με το επίθεμα -heimr (σπίτι, βασίλειο ή κόσμος) ή σε ορισμένες περιπτώσεις με το επίθεμα -garðr (σπιτικό, αυλή ή γη). Πέρα από το Μίντγκαρντ (τη "Μέση Γη", ή αλλιώς τον κόσμο που ξέρουμε) οι υπόλοιποι οκτώ κόσμοι μπορούν να συνταχθούν σε ζευγάρια αντίθετων αρχών.

[Επεξεργασία] Ινδουιστική Κοσμολογία

Δείτε το κύριο άρθρο επί του θέματος: Ινδουιστική Κοσμολογία

Ο Ινδουιστικός κοσμολογικός μύθος μπορεί να ανασυνθεθεί μέσα από την μελέτη των ιερών βιβλίων των Ινδουιστών, τις Βέδες.

Αρχικά πίστευαν ότι επικρατούσε ότι το Σύμπαν βρισκόταν σε ακατανόητη κατάσταση ύπνου. Το υπέρτατο πνεύμα το ξύπνησε γονιμοποιώντας το θεϊκό σπέρμα με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός εκτυφλωτικού αυγού. Μέσα στο αυγό το πνεύμα μεταμορφώθηκε σε Βραχμάνο και έζησε εκεί ένα βραχμανικό έτος περίπου 518.400.000.000 γήινων ετών. Το αυγό τελικά εξερράγη (αυτή η έκρηξη λένε ότι ενέπνευσε την (θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης) και χωρίστηκε σε δύο μεγάλα κομμάτια, τη Γη και τον Ουρανό, και σε πολλά μικρά που δημιούργησαν κάθε τι στο Σύμπαν.

Το Σύμπαν συγκρατείται στο κενό από ένα φίδι, πάνω στο οποίο ακουμπά μια τεράστια θαλάσσια χελώνα, που στηρίζει με την σειρά της τέσσερεις ελέφαντες και οι οποίοι ακολούθως στηρίζουν την Γη (σε μια τέτοια "Γη" λαμβάνουν χώρα τα χιουμοριστικά βιβλία επιστημονικής φαντασίας του Τέρι Πράτσετ της σειράς Discworld).

[Επεξεργασία] Κινεζική Κοσμολογία

Δείτε το κύριο άρθρο επί του θέματος: Κινεζική Κοσμολογία

Κατά τον αρχαίο Κινέζικο κοσμολογικό μύθο τον κόσμο τον έφτιαξε 2.500.000 χρόνια πριν τον Κομφούκιο ένας θεός-μάγος ο Παν-Κου, από το ίδιο του το σώμα. Κατά αντιστοιχία τα δίαφορα μέρη του σώματος του μετατράπηκαν ως εξής:

1. Ανάσα = Αέρας
2. Φωνή = Κεραυνός
3. Φλέβες = Ποτάμια
4. Οστά = Μέταλλα
5. Τρίχες = Φυτά και Δέντρα
6. Ιδρώτας = Βροχή
7. Σάρκα = Έδαφος
8. Έντομα που κατοικούσαν στο σώμα του = Άνθρωποι

Η μεταγενέστερη Ταοϊστική φιλοσοφία δεν μιλούσε για δημιουργό αλλά για πρωτογενή υπέρτατη αιτία, το Τάο, που εμφανίζεται μέσω δύο διαμετρικά αντίθετων δυνάμεων το Γιν και Γιανγκ και ο άνθρωπος αποτελεί αναπόσπαστο αρμονικό σύνολο του φυσικού κόσμου.

[Επεξεργασία] Ελληνική Κοσμολογία

Δείτε το κύριο άρθρο επί του θέματος: Ελληνική Κοσμολογία

H κοσμολογία της Ελλάδας πριν την Ιωνική φιλοσοφία:

[Επεξεργασία] Ορφικός Μύθος

Το νερό για τον Ορφέα ήταν η αρχή των πάντων που κατακάθησε στην λάσπη δημιουργώντας ένα φίδι με κεφάλι λονταριού και ανάμεσα τους το θεό Ηρακλή και το Χρόνο. Ο Ηρακλής γέννησε ένα τεράστιο αυγό που από την τριβή έσκασε στα δύο, δημιουργώντας τον Ουρανό και τη Γη και από μέσα ξεπρόβαλε ένας διπρόσωπος θεός. Και ο Ουρανός με τη Γη γέννησαν την Κλωθώ, τη Λάχεση και την Ατραπό, τις Τρεις Μοίρες.

[Επεξεργασία] Θεογονία του Ησίοδου

Στην αρχή ήταν το Χάος ύστερα εμφανίστηκε η Γαία και ο Έρως. Και το Χάος γέννησε το Έρεβος και την Νύχτα, που από την ένωση τους προήλθαν ο Αιθέρας και η Ημέρα. Τέλος η Γαία δημιούργησε τον έναστρο Ουρανό.

[Επεξεργασία] Αλκμάνιο κοσμογονικό μοντέλο

Ο Άλκμαν, ποιητής στη Σπάρτη περί το 700 π.Χ, προτείνει το μοντέλο που συνοψίζεται ως εξής:

1. Αρχικά ταραγμένη και αδιαμόρφωτη ύλη σε ανυπαρξία.
2. Στα πλαίσια του Χώρου που περιείχε μη-ύλη γεννήθηκε η Θέτις που τακτοποιούσε τα πάντα.
3. Στο Χώρο της μη-ύλης δημιουργήθηκε πόρος που έπαιξε το ρόλο της αρχής και της μεταφοράς της ύλης στην ύπαρξη (κάποιοι επιστήμονες ταυτίζουν εννοιολογικά τον πόρο με τον Λώρος Άϊνστάϊν-Ρόζεν.
4. Δημιουργήθηκε ένα όριο, ο Τέκμωρ, που η ύλη που το ξεπερνούσε γινόταν διαμορφωμένη και αισθητή. Από το όριο δημιουργήθηκε η ημέρα, η Σελήνη και το Σκότος.
5. Ο Πόρος, ο Τέκμωρ και το Σκότος συνηπήρχαν σαν ενιαίο σύνολο γεγονότων εκτός του αισθητού Σύμπαντος.
6. Το φως της ημέρας υποβοηθείτο από τον Ήλιο που δεν το δημιουργεί εξ'ολοκλήρου.

[Επεξεργασία] Εβραϊκή Κοσμολογία

[Επεξεργασία] Εβραϊκή βιβλική κοσμολογία

Τα δύο πρώτα κεφάλαια της Γένεσης, του πρώτου βιβλίου της Πεντατεύχου αλλά και ολόκληρης της Βίβλου, μας δίνουν δύο διηγήσεις για τη δημιουργία του κόσμου και του ανθρώπου.

• Στην πρώτη διήγηση, τη λεγόμενη "ιερατική" (Γεν. 1:1-2:4α), σε μια μεγαλειώδη εικόνα ο Θεός, φέρνει στην ύπαρξη το σύμπαν. Ο Θεός είναι δημιουργός της πρώτης άμορφης πραγματικότητας που μέσα σε σκοτεινά και ακαθόριστα νερά αποκαλείται "ουρανός και γη". Ο Ουρανός και η Γη γίνονται αντιληπτά ως το παν.

Έπειτα σε εξι φάσεις πραγματώνεται η διαμόρφωση του σύμπαντος:

1. γένεση του φωτός (πιθανόν αυτό το πρώτο φως να έχει μια υπαρξιακή σημασία: εμφάνιση των θεϊκών ενεργειών. Ο Θεός φωτίζει τα βήματα του άνθρωπου (Παρ. 6:23), αλλιώς ο άνθρωπος περπατά στο σκοτάδι (Ησ 59:9 εξ))

2. σχηματισμός της ατμόσφαιρας,

3. διαμόρφωση ξηράς και θάλασσας, και εμφάνιση του φυτικού βασιλείου,

4. δημιουργία του ήλιου, της σελήνης και των αστεριών

5. δημιουργία των θαλάσσιων οργανισμών και των πετεινών του ουρανού και

6. δημιουργία των τετραπόδων, και τελικά του ανθρώπου ως "άρσεν και θήλυ" (Γέν. 1:27) κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν του Θεού.

7. Το δημιουργικό έργο των έξη ημερών κλείνει η ανάπαυση του Θεού την εβδόμη ημέρα.

• Η δεύτερη βιβλική διήγηση περί δημιουργίας (Γεν. 2:4β-2:25) έχει κύριο θέμα τη δημιουργία του πρώτου ανθρώπινου ζεύγους, του Αδάμ και της Εύας.
  

Αρχίζει από την πλάση του άντρα, ακολουθεί η δημιουργία του κήπου της Εδέμ ως κατοικίας του ανθρώπου, και μετά έρχεται η δημιουργία των παντός είδους ζώων. Κατόπιν, ο Θεός δημιουργός, δημιουργεί τη γυναίκα και μετά η διήγηση οδηγεί στα περί της πτώσεως των πρωτοπλάστων.

[Επεξεργασία] Εβραϊκή μυστικιστική κοσμολογία

Δείτε το κύριο άρθρο επί του θέματος: Εβραϊκή μυστικιστική κοσμολογία

Σύμφωνα με τη Εβραϊκη κοσμολογική παράδοση υπήρχαν επτά επάλληλοι ουρανοί πέραν του Στερεώματος και επτά Γαίες κάτω από τη Γη. Οι ουρανοί περιείχαν τα εξής, από τον κατώτερο στον ανώτερο:

1. Σύννεφα ανέμου χιόνι πάγο και διακόσιους Αγγέλους. προστάτες των άστρων.
2. Τον σκοτεινό χώρο αναμονής των αμαρτωλών ψυχών μέχρι την κρίση τους.
3. Την Εδέμ, όπου αναπαύονταν ψυχές των δικαίων και οι 200 Άγγελοι προστάτες του Φωτός και τη Γεένα, η κόλαση.
4. Τα άρματα του Ήλιου και της Σελήνης.
5. Τους εκπεπτωκότες αγγέλους.
6. Επτά φοίνικες (μυθικά πουλιά), 7 Χερουβείμ και στρατιές Αγγέλων.
7. Το Άσβεστο Φως, τους Αρχαγγέλους, τα Χερουβείμ, τα Σεραφείμ και ο Θεός.

Τα ονόματα των Γαιών ήταν τα εξής: Ερές, Αδάμα, Χαραβχά, Σιγιά, Γιαβασά, Αρκά, Τεβχέλ και Χελέδ.

[Επεξεργασία] Φιλοσοφική και Πρώϊμη επιστημονική Κοσμολογία

[Επεξεργασία] Σύγχρονη Επιστημονική Κοσμολογία

[Επεξεργασία] Κοσμολογική Αρχή

Σύμφωνα με την Κοσμολογική Αρχή το Σύμπαν είναι ισότροπο, δηλαδή για έναν σχετικά ακίνητο παρατηρητή παρουσιάζει τα ίδια φυσικά χαρακτηριστικά προς όλλες τις κατευθύνσεις, και ομογενές δηλαδή διέπεται από τους ίδιους φυσικούς νόμους στο σύνολο της έκτασης του. Η ισοτροπία αποδεικνύεται με την εξέταση της κατανομής των Γαλαξιών που παραμένει σταθερή σε κάθε διεύθυνση και της μόνιμης σταθερής έντασης μικροκυμάτων και ακτινοβολίας Χ από κάθε κατεύθυνση του Σύμπαντος. Η ομογένεια αποδεικνύεται από το γεγονός ότι η κατανομή των σμηνών Γαλαξιών δεν παρουσιάζει σημαντική διαφορά στα δύο Γαλαξιακά ημισφαίρια, ούτε σημαντικές διαφορές συναρτήσει της απόστασης. Έχουμε ενδείξεις ομογένειας για κλίμακα της τάξεως των 10.000.000 παρσέκ.

[Επεξεργασία] Θεωρία της σχετικότητας και κοσμολογία

Σύμφωνα με την θεωρία της σχετικότητας, ο χρόνος δεν θεωρείται ξεχωριστό μέγεθος αλλά συνδυάζεται με τον χώρο σε μια τετραδιάστατη ενότητα γνωστή ως χωρόχρονος μέσα στον οποίο εξελίσεται το Σύμπαν.

[Επεξεργασία] Σύγχρονες Κοσμολογικές Θεωρίες

[Επεξεργασία] Θεωρία Μεγάλης Έκρηξης

Δείτε το κύριο άρθρο επί του θέματος: Μεγάλη Έκρηξη

Στην επιστήμη της Κοσμολογίας, Μεγάλη έκρηξη (Big Bang, προφέρεται Μπιγκ Μπανγκ) ονομάζεται η θεωρία σύμφωνα με την οποία το σύμπαν δημιουργήθηκε από μια υπερβολικά πυκνή και θερμή κατάσταση, πριν από περίπου 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια. Η θεωρία αυτή για τη δημιουργία του σύμπαντος είναι η πιο διαδεδομένη αυτή την στιγμή στην επιστημονική κοινότητα. Ο όρος Big Bang χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Φρεντ Χόιλ (Fred Hoyle) σε μια ραδιοφωνική εκπομπή του BBC, το κείμενο της οποίας δημοσιεύτηκε το 1950. Ο Χόιλ δεν χρησιμοποίησε τον ορο για να περιγράψει μια θεωρία, αλλά για να ειρωνευτεί τη νέα ιδέα. Παρόλα αυτά ο όρος έμεινε χάνοντας το ειρωνικό του περιεχόμενο.

[Επεξεργασία] Κοσμολογία της Συνεχούς Δημιουργίας

Δείτε το κύριο άρθρο επί του θέματος: Κοσμολογία της Συνεχούς Δημιουργίας

Κοσμολογική θεωρία που υποστηρίζει ότι στο Σύμπαν γεννιέται συνεχώς ύλη από το μηδέν. Είναι γνωστή και ως θεωρία Σταθερής Κατάστασης. Εισηγητές της θεωρίας ήταν το 1948 οι Φρεντ Χόυλ, Χέρμαν Μπόντι και Τόμας Γκολντ, όταν σε ξεχωριστές εργασίες τους υποστήριξαν ότι εκτός της Κοσμολογικής Αρχής πρέπει το Σύμπαν να είναι και σταθερής πυκνότητας. Αυτό ονομάστηκε τέλεια Κοσμολογική Αρχή. Δεδομένης όμως της πειραματικά διαπιστωμένης διαστολής του Σύμπαντος για να παραμείνει σταθερή η πυκνότητά του θα έπρεπε να δημιουργείται ύλη από το μηδέν.

Η θεωρία προχώρησε με την διατύπωση του Σερ Φρέντ Χόυλ που υποστήριξε ότι η δημιουργία από την ανυπαρξία ενός ατόμου υδρογόνου ανά κυβική παλάμη κάθε 1,000,000,000 έτη είναι δυνατή και ικανή να κρατήσει την Πυκνότητα του Σύμπαντος σταθερή. Αξίζει να σημειωθεί ότι, μολονότι δημιουργείται νέα ύλη από το μηδέν, το μοντέλο κατορθώνει να διατηρήσει την συνολική ποσότητα ενέργειας στο Σύμπαν σταθερή, με την ενέργεια αδρανείας της δημιουργούμενης ύλης να παρέχεται από την βαρυτική ενέργεια διαστολής του σύμπαντος. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί διότι η βαρυτική δυναμική ενέργεια έχει αρνητικό πρόσημο και εξισορροπεί έτσι την θετική ενέργεια που περικλείεται στην δημιουργούμενη ύλη. Το μοντέλο κατορθώνει έτσι να είναι συμβατό με τις θεμελιώδεις αρχές διατήρησης της Φυσικής.

[Επεξεργασία] Θεωρία Λίντε

Δείτε το κύριο άρθρο επί του θέματος: Θεωρία Λίντε

Τα αναπάντητα ερωτήματα της θεωρίας της Μεγάλης Έκρηξης προσπάθησαν να απαντήσουν δύο επιστήμονες: Ο αμερικανός αστροφυσικός, καθηγητής του ΜΙΤ Άλαν Γκουθ προσπάθησε να δώσει μια απάντηση στο πρώτο ερώτημα προσθέτωντας στην θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης την ιδέα ότι στην αρχή της δημιουργίας του Σύμπαντος η διαστολή γινόταν με ταχύτητα μεγαλύτερη από του φωτός.

Ο ρώσος φυσικός Αντρέι Λίντε διατύπωσε τη θεωρία ότι θα μπορούσαμε να έχουμε διαστολή του Σύμπαντος χωρίς την προϋπόθεση της κοινής αρχής από σημείο μεγάλης πυκνότητας και θερμοκρασίας. Εξέφρασε την ιδέα ενός αυτοαναπαραγόμενου και διαστελλόμενου σύμπαντος το οποίο αναπτύσσεται σαν φράκταλ. Σχηματικά παρουσίασε το Σύμπαν σαν φυσαλίδα της οποίας η οποιαδήποτε διαταραχή δημιουργεί νέα συμπαντική φυσαλίδα. Οι φυσαλίδες περιορίζονται αρχικά και ύστερα επεκτείνονται με ταχύτητες κοντά στην ταχύτητα του φωτός. Άρα στο μοντέλο αυτό το Σύμπαν μας δεν είναι παρά μια φυσαλίδα σε ένα Υπερσύμπαν φυσαλίδων. Αυτή η θεωρία είναι γνωστή ως Θεωρία Λίντε.

[Επεξεργασία] Θεωρίες Μεταβαλλόμενης Σταθεράς Παγκόσμιας Έλξης

Δείτε το κύριο άρθρο επί του θέματος: Θεωρίες Μεταβαλλόμενης Σταθεράς Παγκόσμιας Έλξης

Κοσμολογικές θεωρίες που προβλέπουν μεταβολή της Σταθερά Παγκόσμιας Έλξης. Οι κυριότερες είναι:

[Επεξεργασία] Θεωρία Brans-Dicke

Θεωρία στηριγμένη στην Αρχή του Μαχ βάσει της οποίας η αδράνεια κάθε σώματος και η μάζα του εξαρτώνται από την επίδραση του συνόλου της συμπαντικής ύλης πάνω του. Εισηγητές της θεωρίας είναι οι αστροφυσικοί Brans και Robert Dicke. Σύμφωνα με τις απόψεις τους εφόσων το Σύμπαν διαστέλεται τότε οι αποστάσεις μεγαλωνουν, η πυκνότητα του Σύμπαντος μικραίνει και ως εκ του αποτελέσματος η επίδραση του συνόλου της συμπαντικής ύλης πάνω στα σώματα μικραίνει. Αυτό συμπερασματικά σύμφωνα με την αρχή του Μαχ μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι όσο περνάει ο χρόνος η αδράνεια και η μάζα των σωμάτων μικραίνει πράγμα που οδηγεί στην μείωση της τιμής της Σταθεράς Παγκόσμιας Έλξης (G). Η θεωρία προβλέπει αρχική μεγάλη έκρηξη άρα συμβαδίζει με την θεωρία του Big Bang.

[Επεξεργασία] Θεωρία Dirac

O Πωλ Ντιράκ κατέληξε στο ίδιο συμπέρασμα με άλλο σκεπτικό. Βλέποντας ότι η τιμή της Ηλικίας του Σύμπαντος μετρούμενη σε te (δηλαδή σε χρόνο που απαιτείτε προκειμένου το φώς να διετρέξει την ακτίνα του ηλεκτρονίου), ο λόγος μεταξύ βαρυτικής προς ηλεκτρονικής δύναμης ηλεκτρονίου - πρωτονίου και η τετραγωνική δύναμη των σωματιδίων του Σύμπαντος είναι σχεδόν ίδιες κατέληξε στα εξής:

1. Θα πρέπει να ελλατώνονται οι μάζες ηλεκτρονίου και πρωτονίου ή η Σταθερά Παγκόσμιας Έλξης συναρτήσει του χρόνου.
2. Ο αριθμός των Σωματιδίων θα πρέπει να αυξάνεται αυξανόμενης της ηλικίας του Σύμπαντος.

Η θεωρία παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με την θεωρία Brans-Dicke καθώς και με την θεωρία της Συνεχούς Δημιουργίας. Παρ'όλα αυτά έχουν και πολλές διαφορές.

[Επεξεργασία] Βιβλιογραφία

1. Μανώλης Δανέζης και Στράτος Θεοδοσίου, "Το Σύμπαν που Αγάπησα, Εισαγωγή στην αστροφυσική", Τόμος Β', 1999, Εκδόσεις Δίαυλος, ISBN 960-531-063-5, σελ. 227 - 283

[Επεξεργασία] Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• [1] - από το Πανεπιστήμιο Καίμπριτζ (Δημόσια Αρχική Σελίδα).
• Cosmology 101 - από την ομάδα WMAP της NASA.
• Origins, Nova Online - Προσφέρεται από την PBS.
• Cosmology - Η Κοσμολογία του Σύμπαντος.
• Center for Cosmological Physics. Πανεπιστήμιο Σικάγου, Σικάγο, Ιλλινόις.
• Dictionary of the History of Ideas:
  • Cosmic Images
  • Cosmology from Antiquity to 1850
  • Cosmology since 1850
• Cosmos - ένα Εικονογραφημένο Διαστασιακό Ταξίδι από τον μικρόκοσμο στον μακρόκοσμο - από την DNA: Digital Nature Agency
• Γκέιλ, Τζώρτζ, "Cosmology: Methodological Debates in the 1930s and 1940s", The Stanford Encyclopedia of Philosophy, Έντουαρντ Ν. Ζάλτα (ed.)
• Χόιλαντ, Πωλ, "Modern Cosmology Examined"Musing on the Evolution of a Cosmos Γκούλντσμπορο, Μέιν.
• Τζόρνταν, Τόμας Φ., "Cosmology calculations almost without general relativity". (arXiv.org)
• Μαντόρ, Μπάρρυ Φ., "Level 5 : A Knowledgebase for Extragalactic Astronomy and Cosmology". Caltech και Carnegie. Πασαντίνα, Καλιφόρνια, ΗΠΑ.
• Σμιθ, Τόνυ, "Cosmology - At the Millennium, Experimental Observations tell us a lot about Cosmology".
• Τάιλερ, Πατ και Νιούμαν, Φιλ, "Beyond Einstein". Laboratory for High Energy Astrophysics (LHEA) NASA Goddard Space Flight Center.
• Ράιτ, Νεντ. "Cosmology tutorial and FAQ". Division of Astronomy & Astrophysics, UCLA.