Κλέφτες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Αυτό το άρθρο χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης.
Σημείωση: Πολλές φορές τα κείμενα στα οποία βρίσκεται αυτό το πρότυπο, παραβιάζουν πνευματικά δικαιώματα.
Κάντε ένα σχετικό έλεγχο πριν ξεκινήσετε την επιμέλεια, αφού είναι πιθανό να διαγραφεί.
Μετά την επιμέλεια του άρθρου, είστε ελεύθεροι να διαγράψετε αυτή την επισήμανση. Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε το άρθρο Πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα.

Οι κλέφτες ήταν έλληνες ληστές που έζησαν στην ελληνική επαρχία όταν εκείνη η χώρα ήταν ένα μέρος της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ήταν γενικά άτομα που έφευγαν τα βεντέττας, τους φόρους, ή τα χρέη. Επιτέθηκαν άλλους ταξιδιώτες και απομόνωσαν τις τακτοποιήσεις. Έζησαν στα τραχιά βουνά και την πίσω χώρα. Οι περισσότεροι κλέφτες συμμετείχαν με κάποια μορφή στην ελληνική επανάσταση.

[Επεξεργασία] Προέλευση

Μετά από την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 και έπειτα Μύστρας στη Δεσποτάτη της Μωριάς, η πλειοψηφία των πεδιάδων της Ελλάδας περιήλθε εξ ολοκλήρου στα χέρια της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Τα μόνα εδάφη που δεν σύμβησαν τον οθωμανικό κανόνα ήταν οι σειρές βουνών που εποικήθηκαν από Έλληνες, καθώς επίσης και μια χούφτα των νησιών και των παράκτιων κατοχών υπό έλεγχο της Βενετίας. Αυτή η κατάσταση διάρκεσε μέχρι τουλάχιστον 1821 (αν και υπήρξαν μερικά μέρη της Ελλάδας που παρέμειναν ακόμα στα οθωμανικά χέρια μέχρι το 20ό αιώνα) και αυτή η χρονική περίοδος στην Ελλάδα είναι γνωστή ως Τουρκοκρατία.

Οι οθωμανικές κατακτήσεις κατανεμήθηκαν σε pashaluks (επαρχίες) στην περίπτωση των εδαφών που διαμορφώνουν τη σύγχρονη Ελλάδα, αυτοί ήταν τα μέρη της Μωρέας και Ρουμέλια, οι οποίοι υποδιαιρέθηκαν περαιτέρω στα φεουδαρχικά τσιφλίκια (τούρκικα "çıflık", αγγλικά "chiflik"). Οποιαδήποτε επιζόντα ελληνικά στρατεύματα, είτε κανονικές βυζαντινές δυνάμεις, τοπική πολιτοφυλακή, είτε mercenaries έπρεπε είτε να προσχωρήσουν στον οθωμανικό στρατό ως γενίτσαροι, να εξυπηρετήσουν στον ιδιωτικό στρατό τοπικού οθωμανικού ενός ξεχωριστού, είτε να προστατεύσουν για τους. Πολλοί Έλληνες που επιθυμούν να συντηρήσουν την ελληνική ταυτότητα, την ορθόδοξη χριστιανική θρησκεία, και την ανεξαρτησία τους επέλεξαν τη δύσκολη αλλά ελευθερωμένη ζωή ενός ληστή. Αυτές οι ομάδες ληστών βρήκαν σύντομα τις τάξεις τους πρησμένες με τους ή/και τολμηρούς αγρότες, κοινωνικοί περιθωριακοί, και δραπέτευσαν τους εγκληματίες.

[Επεξεργασία] "Άγριοι κλέφτες" και "ήμεροι κλέφτες"

Θα ήταν ανακριβές να σκεφτεί τα klephts αρκετά στους ίδιους όρους με τους σύγχρονους αστικούς γκάγκστερ όπως τον Al Capone. Οι κλέφτες είχαν περισσότερα κοινά με την πρώτη μαφία των σισιλιάνων Vespers, ή άλλοι ληστές όπως τον Pancho Villa και τον Robert Roy MacGregor και ανάμιξε την πολιτική της εθνικής απελευθέρωσης με τις αναζητήσεις για την προσωπική εκδίκηση, την αύξηση της θέσης γενιών, και προσωπικό κέρδος. Πραγματικά, η κύρια αιτία τους ήταν συχνά μόνο επιβίωση στα άγονα βουνά της Ελλάδας και της Αλβανίας.

Πολλοί κλέφτες θα περνούσαν μέρος των ζωών τους στην υπηρεσία των οθωμανικών ιδιοκτητών εδάφους, μερικά από τα οποία ήταν τουρκικοί άποικοι και άλλα εγγενείς Έλληνες που είτε είχαν κρατήσει στη θέση τους μετά από τους Τούρκους που εισβλήθηκαν, είτε ήταν από τις οικογένειες Φαναριωτών που έλαβαν τις επιχορηγήσεις του εδάφους από το σουλτάνο. Οι κλέφτες που ελειτούργησαν σε αυτήν την ικανότητα αναφέρθηκαν ως "ήμεροι κλέφτες" ενώ εκείνοι που ήταν ανεξάρτητοι ήταν γνωστοί ως "άγριοι κλέφτες."