Ισπανική γλώσσα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

español o castellano
Ισπανικά
Ομιλείται σε: Κεντρική Αμερική, μεγάλα τμήματα της Νότιας Αμερικής, ορισμένα της Βόρειας Αμερικής, την Καραϊβική και την Ευρώπη
Oμιλητές: Περίπου 500 εκατομμύρια ομιλητές, (400 εκατομμύρια ως μητρική γλώσσα)
Κατάταξη: 2-4
Ταξινόμηση: Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες
  Ιταλικές γλώσσες
   Ρομανικές γλώσσες
    Ιταλοδυτικές
     Γαλατοϊβηρικές
      Ιβηρορομανικές
       Δυτικές Ιβηρικές
        Ισπανικά
Kατάσταση
Επίσημη γλώσσα: Ισπανία, Αργεντινή, Βολιβία, Χιλή, Κολομβία, Κόστα Ρίκα, Κούβα, Δομηνικανή Δημοκρατία, Εκουαντόρ, Ελ Σαλβαντόρ, Ισημερινή Γουϊνέα, Γουατεμάλα, Ονδούρα, Μεξικό, Νικαράγουα, Νέο Μεξικό (ΗΠΑ), Παναμάς, Παραγουάη, Περού, Πουέρτο Ρίκο, Ουρουγουάη και Βενεζουέλα
Ρυθμιστής: Ένωση Ακαδημιών της Ισπανικής Γλώσσας (Asociación de Academias de la Lengua Española)
Κώδικες γλώσσας
ISO 639-1 es
ISO 639-2 spa
ISO 639-3 spa (Αγγλικά)
SIL SPN


Τα Ισπανικά (español) ή Καστιλιάνικα (castellano) είναι μια Ιβηρική ρομανική γλώσσα. Είναι η ευρύτερα ομιλούμενη ρομανική γλώσσα και η τέταρτη σε σειρά κατάταξης ομιλούμενη γλώσσα παγκοσμίως σύμφωνα με ορισμένες πηγές, ενώ άλλες την κατατάσσουν δεύτερη ή τρίτη. Ομιλείται ως πρώτη γλώσσα από περίπου 402 εκατομμύρια ανθρώπους. Θεωρείται η δεύτερη πιθανώς σημαντική γλώσσα μετά την Αγγλική σε ό,τι αφορά στον δυτικό κόσμο, εξαιτίας της αυξανόμενης χρήσης της στις ΗΠΑ, της σχετικής επιβολής της στην εκπαίδευση, της αυξανόμενης οικονομίας του ισπανόφωνου κόσμου, της επιρροής της στη μουσική βιομηχανία και την παγκόσμια λογοτεχνία.

Πίνακας περιεχομένων

[Επεξεργασία] Ονομασία

Οι Ισπανοί αποκαλούν τη γλώσσα τους español όταν τη συγκρίνουν, ή την ταξινομούν μαζί με γλώσσες άλλων χωρών, αλλά την αποκαλούν Καστιλιάνικα (castellano) από την περιοχή της Καστίλης όταν τη συγκρίνουν με άλλες γλώσσες της Ισπανίας Γαλικιανή, Βασκική και την Καταλανική/Βαλενθιανή. Το ισπανικό σύνταγμα του 1978 χρησιμοποιεί τον όρο castellano ως ορισμό της επίσημης χώρας του κράτους, διακρίνοντάς τη από τις las demás lenguas españolas (lτις άλλες ισπανικές γλώσσες). Στο άρθρο III του Συντάγματος αναφέρονται τα παρακάτω:

El castellano es la lengua española oficial del Estado. (...) Las demás lenguas españolas serán también oficiales en las respectivas Comunidades Autónomas...
Τα Καστιλιάνικα είναι η επίσημη ισπανική γλώσσα του Κράτους. (...) Άλλες ισπανικές γλώσσες θα είναι επίσημες στις αντίστοιχες Αυτόνομες Κοινότητες...

Ωστόσο, σε ορισμένα σημεία της Ισπανίας, ιδιαίτερα σε εκείνα στα οποία ομιλείται η Γαλικιανή,η Βασκική και η Καταλανική, η επιλογή ιδιαίτερου λεξιλογίου αποκαλύπτει την αίσθηση του ανήκειν του ομιλητή και πιθανώς τις πολιτικές του απόψεις. Κάτοικοι δίγλωσσων περιοχών θεωρούν πιθανώς προσβλητικό τον τίτλο español, καθώς ο συγκεκριμένος όρος επιλέχθηκε από τον δικτάτορα Φρανσίσκο Φράνκο, επί της ηγεσίας του οποίου απαγορεύθηκε η χρήση τοπικών ιδιωμάτων και γιατί υποννοεί ότι η Βασκική, η Γαλικιανή και η Καταλανική δεν είναι γλώσσες της Ισπανίας. Η επιλογή του όρου español προτιμάται κυρίως από τους εθνικιστές που πιστεύουν στη χρήση της γλώσσας ως στοιχείου ενότητας του κράτους ή όσους επιθυμούν να υποδηλώσουν την αποστασιοποίηση της περιοχής τους από το υπόλοιπο κράτος.

Ορισμένοι φιλόλογοι χρησιμοποιούν τον όρο "Καστιλιάνικα" μόνο όταν αναφέρονται στη γλώσσα που ομιλείτο στην Καστίλη κατά τη διάρκεια του μεσαίωνα και προτιμούν να χρησιμοποιούν τον όρο Ισπανικά όταν αναφέρονται στη σύγχρονη δομή της γλώσσας.

[Επεξεργασία] Ταξινόμηση και σχετικές γλώσσες

Η Ισπανική είναι μέλος του κλάδου των ρομανικών γλωσσών της οικογένειας των ινδοευρωπαϊκών γλωσσών, καταγόμενη κυρίως από τη Λατινική γλώσσα και διατηρεί πολλά κοινά στοιχεία με τις γλώσσες των όμορων ευρωπαϊκών κρατών.

Ως γλώσσα σχετίζεται με αρκετές άλλες σε ό,τι αφορά στη φωνολογία, τη γραμματική και την ορθογραφία. Πλησιέστερη όλων των μείζονων γλωσσών είναι η πορτογαλική γλώσσα. Ωστόσο, η Ισπανική συνδέεται στενά με την Καταλανική, την Αστουριανή, τη Γαλικιανή και αρκετές άλλες ρομανικές γλώσσες. Η ιταλική γλώσσα είναι ομοιάζει αρκετά με την Ισπανική γεγονός που κάνει δυνατή τη σχετική επικοινωνία ανάμεσα στους δύο λαούς. Λιγότερες είναι οι ομοιότητες με τη Γαλλική και τη Ρουμανική. Η Πορτογαλική από ορθογραφικής άποψης είναι όμοια με την Ισπανική από πολλές απόψεις αλλά έχει διακριτή φωνολογία.

[Επεξεργασία] Ιστορία

Η ισπανική γλώσσα αναπτύχθηκε από την δημώδη Λατινική, με επιδράσεις από την Κελτιβηρική, τη Βασκική και την Αραβική, στον βορρά της Ιβηρικής χερσονήσου. Κατά τη διάρκεια της Reconquista, τούτη η βόρεια διάλεκτος μεταφέρθηκε νότια και σήμερα παραμένει μειονοτική γλώσσα στο Μαρόκο.

Το πρώτο λατινο-Ισπανικό λεξικό (Gramática de la Lengua Castellana) γράφτηκε στη Σαλαμάνκα, της Ισπανίας, το 1492 από τον Έλιο Αντόνιο ντε Νεμπρίγια. Όταν παρουσιάστηκε το έργο στην Ισαβέλλα της Καστίλης εκείνη φέρεται ότι ρώτησε, Τι χρειάζομαι ένα τέτοιο έργο, αν ήδη γνωρίζωτη γλώσσα;. Η απάντηση που έλαβε ήταν, Κυρία, η γλώσσα είναι το εργαλείο της αυτοκρατορίας.

Από τον 16ο αιώνα και εντεύθεν η γλώσσα πέρασε στην Αμερική, στην Ομοσπονδία της Μικρονησίας, το Γκουάμ, τις νήσους Μαριάνα, το Παλάου και τις Φιλιππίνες μέσω του ισπανικού αποικισμού. Ιδιαίτερα στην αμερικανική ήπειρο γνώρισε ιδιαίτερη εξέλιξη με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί πληθώρα διαλέκτων με διαφοροποιήσεις, κυρίως στη φωνολογία αλλά και στο λεξιλόγιο και τον τομέα της γραμματικής και του συντακτικού.

Κατά τον 20ο αιώνα η Ισπανική εισήχθη στην Ισημερινή Γουινέα και τη Δυτική Σαχάρα και τμήματα των Η.Π.Α., όπως το Ισπανικό Χάρλεμ στην πόλη της Νέας Υόρκης, που δεν ανήκαν στην Ισπανική αυτοκρατορίας.

Αυτό το άρθρο χρειάζεται μετάφραση.

Αν θέλετε να συμμετάσχετε, μπορείτε να επεξεργαστείτε το άρθρο μεταφράζοντάς το ή προσθέτοντας δικό σας υλικό και να αφαιρέσετε το {{μετάφραση}} μόλις το ολοκληρώσετε.

Countries With a Significant Hispanic Population
Alphabetical Order Number of Native Speakers
  1. Andorra (40,000)
  2. Argentina (41,248,000)
  3. Aruba (105,000)
  4. Australia (150,000)
  5. Austria (1,970)
  6. Belize (130,000)
  7. Bolivia (7,010,000)
  8. Bonaire (5,700)
  9. Brazil (19,700,000)
  10. Canada (272,000)
  11. Chile (15,795,000)
  12. China (250,000)
  13. Colombia (45,600,000)
  14. Costa Rica (4,220,000)
  15. Cuba (11,285,000)
  16. Curaçao (112,450)
  17. Dominican Republic (8,850,000)
  18. Ecuador (10,946,000)
  19. El Salvador (6,859,000)
  20. Equatorial Guinea (447,000)
  21. Finland (17,200)
  22. France (2,100,000)
  23. French Guiana (13,000)
  24. Germany (410,000)
  25. Guatemala (8,163,000)
  26. Guyana (198,000)
  27. Haiti (1,650,000)
  28. Honduras (7,267,000)
  29. Israel (160,000)
  30. Italy (455,000)
  31. Japan (500,000)
  32. Kuwait (1,700)
  33. Lebanon (2,300)
  34. Mexico (106,255,000)
  35. Morocco (960,706)
  36. Netherlands (17,600)
  37. New Zealand (26,100)
  38. Nicaragua (5,503,000)
  39. Panama (3,108,000)
  40. Paraguay (4,737,000)
  41. Peru (26,152,265)
  42. Philippines (2,900,000)
  43. Portugal (1,750,000)
  44. Puerto Rico (4,017,000)
  45. Romania (7,000)
  46. Russia (1,200,000)
  47. Spain (44,400,000 )
  48. South Korea (90,000)
  49. Sweden (39,700)
  50. Switzerland (172,000)
  51. Trinidad and Tobago (32,200)
  52. Turkey (29,500)
  53. United States of America (41,000,000)
  54. United Kingdom (900,000)
  55. Uruguay (3,442,000)
  56. US Virgin Islands (3980)
  57. Venezuela (26,021,000)
  58. Western Sahara (341,000)
  1. Mexico (106,255,000)
  2. Colombia (45,600,000)
  3. Spain (44,400,000)
  4. Argentina (41,248,000)
  5. United States of America (41,000,000)
  6. Peru (26,152,265)
  7. Venezuela (26,021,000)
  8. Brazil (19,700,000)
  9. Chile (15,795,000)
  10. Cuba (11,285,000)
  11. Ecuador (10,946,000)
  12. Dominican Republic (8,850,000)
  13. Guatemala (8,163,000)
  14. Honduras (7,267,000)
  15. Bolivia (7,010,000)
  16. El Salvador (6,859,000)
  17. Nicaragua (5,503,000)
  18. Paraguay (4,737,000)
  19. Costa Rica (4,220,000)
  20. Puerto Rico (4,017,000)
  21. Uruguay (3,442,000)
  22. Panama (3,108,000)
  23. Philippines (2,900,000)
  24. France (2,100,000)
  25. Portugal (1,750,000)
  26. Haiti (1,650,000)
  27. Russia (1,200,000)
  28. Morocco (960,706)
  29. United Kingdom (900,000)
  30. Japan (500,000)
  31. Italy (455,000)
  32. Equatorial Guinea (447,000)
  33. Germany (410,000)
  34. Western Sahara (341,000)
  35. Canada (272,000)
  36. China (250,000)
  37. Guyana (198,000)
  38. Switzerland (172,000)
  39. Israel (160,000)
  40. Australia (150,000)
  41. Belize (130,000)
  42. Curaçao (112,450)
  43. Aruba (105,000)
  44. South Korea (90,000)
  45. Andorra (40,000)
  46. Sweden (39,700)
  47. Trinidad and Tobago (32,200)
  48. Turkey (29,500)
  49. New Zealand (26,100)
  50. Netherlands (17,600)
  51. Finland (17,200)
  52. French Guiana (13,000)
  53. Romania (7,000)
  54. Bonaire (5,700)
  55. US Virgin Islands (3980)
  56. Lebanon (2,300)
  57. Austria (1,970)
  58. Kuwait (1,700)


[Επεξεργασία] Δικτυακοί τόποι

[Επεξεργασία] Για την Ισπανική γλώσσα

[Επεξεργασία] Λεξικά

[Επεξεργασία] Γραμματική βοήθεια

[Επεξεργασία] Διδακτικά εγχειρίδια

[Επεξεργασία] Πηγές


Το παρόν λήμμα αντλεί τις πληροφορίες του από το αντίστοιχο της αγγλικής wikipedia


Επίσημες γλώσσες του ΟΗΕ
ΑραβικήΚινεζικήΑγγλική
ΓαλλικήΡωσικήΙσπανική
Πηγή: Επίσημη σελίδα ΟΗΕ
Επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αγγλική | Γαλλική | Γερμανική | Δανεζική | Ελληνική | Εσθονική | Ισπανική
Ιταλική | Λεττονική | Λιθουανική | Μαλτεζική | Ολλανδική | Ουγγρική | Πολωνική
Πορτογαλική | Σλοβακική | Σλοβενική | Σουηδική | Τσεχική | Φινλανδική
από 1/1/07: Βουλγαρική | Ιρλανδική | Ρουμάνικη
Πηγή: Επίσημη σελίδα ΕΕ